bazen kendi kendime düşünüyorum, madem birlikte bir ömür yaşayamayacaktik,
kader bizi neden karşılaştırdı?
Bazen diyorum keşke hiç tanimasaydim, hiç görmeseydim.
Sonra kalbim kendine kiziyor, hiç tanimasaydim bunları yasayamazdik. Seni tanimasaydim eğer, nasıl olur da yaşardım?
Tam 2 sene.
2 sene oldu ama benim içimde bir ömür boyu sürecek.
Biliyorum.
Sen hatırlamayacaksın bile belki..
Ama benim tek hücrem bile unutmaz seni.
Unutamaz.
Kaç kere senin haberin olmadan sana küstüm, kaç kere senin haberin olmadan seni affettim bilmiyorum. Artık bildiğim tek şey unutmak diye bir şeyin mümkün olmadığı.
Sabah, öğlen, akşam, sürekli olarak aklımdasın.
Eskiden olsa birazcık bile olsa kaçmak için uyurdum.
Hemde saatlerce.
Ama artık rüyalarımda bile sen varsın.
Bu bir ceza mi yoksa ödül mü bilmiyorum lakin beni öldürdüğü kesin.
Her gün daha çok ölüyorum.
Kimse görmüyor ama ben ölüyorum.
Kahkaha atarken bile aklıma geldiğin oluyor bazen.
Gülüşüm soluyor, nefes alamıyorum.
