Gökyüzünden çıkmaz sokağa

Bölüm~1

"Hadi uyan artık okula geç kalacaksın"
Annemin susmayan sesiyle rüyamın en güzel yerinde uyanmak zorunda kaldım.
Niye susmuyor ki biraz sussa bende biraz daha uyusam ne güzel olurdu oysa ki...
Ben yeniden uyumak üzereyken annemin sesiyle kendime gelmem bir oldu.

Evet bugün okulun ilk günüydü kabusum üç ay önce bitmişti. Eski okulum benim için tam bir kabustu. Uğramadığım zorbalık kalmamış ve dövmediğim kişi de kalmamıştı. Normalde kimseye karşılık vermeyip olayı hemen kapatmaya çalışırdım. Babamlar konuyu duyup kızmasınlar diye. Aslında başarıyordum da babam son olaya kadar hiç bir olayı duymamıştı. Neden onlardan saklamaya çalıştığımı ben de bilmiyorum aslında benim suçum yok hiç bir olayda. Ona rağmen niye onlara anlatmıyorum bende bilmiyorum. Sanırım beni güçlü, herkesle anlaşabilen biri sansın diyeydi bilmiyorum. Bugüne kadar her zaman gerek karakterim gerek dış görünüşüm sayesinde her şeyin üstesinden gelmeyi başarabilen biri gibi göründüm hala da öyle gözüküyorumdur belki kim bilir ama artık ailemin gözünde öyle biri değilim bunu son yaşanan olaylardan anladım.

Hızlıca hazırlanıp odamdan çıktığımda abimde odasından çıkıyordu. Evet bi de abim vardı beni tüm sorunlarıma rağmen mutlu etmeyi başaran her ne olursa olsun beni seven varlığını hissettiren...

"Sıloş seni ben bırakayım mı bugün okula ?"

Bugün okulun ilk günüydü ve ilk günden okuldakilere pısırık bi izlenim vermek istemediğim için abimin teklifini reddedip ayakkabılarımı giyinmeye başladım.
Aynı zamanda annemin kahvaltı edip öyle çıkmam için yaptığı ısrarları görmezden gelmeye çalışıyordum. Eğer kahvaltı yapıp öyle çıkarsam babamla karşı karşıya gelecektik. Tam 3 aydır babamdan kaçmaya çalışıyorum ama maalesef bugün başaramıyorum sanırım çünkü babamın sesiyle kafamı kaldırıp babama bakmam bir oldu.

"İnşallah bu senede milletten dayak yemezsin."

Babam belki kendime geleyim diye söylüyordu bu cümleleri ama ben daha çok içime kapanıp daha çok üzülüyordum.
Abimin sesiyle ona baktım.

"Baba yapma şunu."

Bu evde belki de beni anlayan tek kişi abimdi.
Kimseyle daha çok konuşmayıp hemen evden çıkmam lazımdı babamın yüzüne bakmayıp evden çıktım kulaklığımı takıp şarkıyı başlattım. Yeni bir okul dönemi yeni bir sınıf yeni arkadaşlıklar... Umarım her şey çok güzel olurdu.

Okulumun evden uzak olmaması büyük bir avantajdı benim için. Hızlıca yürüyüp okulun kapısına vardığımda daha şimdiden bi kaç kişiyle göz göze gelmeye başlamıştık. İşte başlıyorduk dizimin üstünde biten eteğimi düzeltip gömleğimin kol kısımlarını katlayıp kapıdan içeriye girdim.

Babam Kayıt yapmadan önce tabi ki araştırmıştı ama ben yine de ufak bi araştırma yapmış ve sonucunda da okulun bölgenin en başarılı ve zengin öğrencilerini okuttuğunu öğrenmiştim kapıdaki görevli abi ismimi soy ismimi sordu sonrasında da sınıfımı gösterdi. Demek ki burasıymış yeni hikayemin mekanı 12-B yazan tabelaya bakıp sınıftan içeriye girdim. Sınıfta 6-7 kişi vardı. Fazla boş sıra vardı acaba sınıfta toplam kaç kişiydik ? En arka sıradaki boş masaya geçtim. Telefonumu girişteki görevli öğretmene verdiğim için şarkı dinleyemiyordum. Hemen çantamdaki kitabımı çıkartıp okumaya başladım. Dersin başladığını haber veren zil sesiyle gözümü kitaptan kaldırdım sınıfta ortalama 20 kişi vardı. Benim masamın önündeki iki kişilik sıra ve benim yanım dışında her yer doluydu. Başka birileri gelir mi acaba diye kapıya baktığımda kapıdan üç kişi sınıfa girdi. Birbirlerine çok benziylorlardı sanırım üçüzler ben anın şokunu yaşarken biri benim yanıma diğer ikiside önümdeki sıraya geçtiler. Ben ne olduğunu anlamadan dersin hocası içeriye girdi.

Yeni senemizle ilgili yaptığı destansı konuşma bitince çok şükürki tanışma faslına geçtik. Herkes kendini tanıtırken ben en çok yanıma oturan çocuğu merak ediyordum. Adının Eymen olduğunu yeni öğrendiğim çocuk susunca yanında oturan kardeşi kendini tanıtmaya başladı onun ismiyse Göktuğ çok tuhaf ilk kez duyuyordum bu ismi. Sıra bana geldiğinde hemen kendimi kısaca tanıttım hocaya samimiyetsiz gülücükler gönderirken hoca bi espri yaptı ve bu sefer cidden içten bi şekilde güldüm benim gülüş sesimle yanımda oturan çocuğun bana bakması bir oldu. Bu bakış öyle bi bakıştı öyle derin bir bakıştı ki... Anın büyüsüne kapılıp ayakta manyak gibi çocuğu kestiğim için hocanın sesiyle utançtan kızaran yüzümle yerime oturmam bir oldu.

"Öncelikle herkese selam adım Erkutay kardeşlerimle Kocaeli'den geldik babamız asker tahinimiz buraya çıktığı için geldik. Umarım güzel bi yıl geçiririz."

Erkutay... demek ismi Erkutaydı ha ?!

Ders sonunda bittiğinde bende bitmiştim çok yoğun bi dersti ilk ders olmasına rağmen sanırım artık sınav senesi maratonuna alışmam lazımdı. Opsss ufak bi problemimiz var. Ucum yok. Ve herkes teneffüste sınıfta bi tek ben ve Erkutay varız. Yanıma dönüp ya şey üç versene diyecek halim yoktu daha hiç tanışmadık sonuçta ?? Eee ne yapacaktım ben ???