nefeslerin soğuk havaya bıraktığı cılız buharlar geceye sis gibi geliyordu .
Gecenin bile en kara olduğu bu saatte adım seslerin yankılanıyordu sessiz sokakta . Hızlı olmalıydı kadın . Belki varacak bir yeri belli değildi , kimsesiz kadınların gidebilecekleri belli bir yerleri yoktur , fakat bir yerlerde onu bekleyenler olacaktı . Onu , o bekliyordu .
Nasıl göğüs gelmişti tüm olanlara aklı hala almıyordu . Zordu , başardığına inanamıyordu .
Kader çoktan yazılmıştı , yerin ve göğün yaratıcısı tarafından .
Anne rahminde var olmadan onun kader çizgisi çizilmişti .
Dillerin basitliği gün yüzüne çıkmaya başladı .
Güç olan dilin serbest bıraktığı sözcüklere anlamlar yüklemek .
Hissettirmek .
Sevmek .
Gerekirse günahına ortak olup , cehennem ateşiyle yanmayı göze alabilmek .
Cümlelerle , kalbine minik minik buseler kondurmakdır asıl güç olan .
Zıt noktalarda , birbirinden habersiz iki kalp atışı .
İki derin nefes ve iki yabancı ruh .
Kaderine boyun eğmeyen bir kadının , Tanrı tarafından yazılan kaderini okuyan bir adama denk gelmesi .
Tehlikeli duyguların yoğunluğu ağır gelecekti her iki bedene de .
Yanlışların telafisi zamana teslim edilmişti , fakat zaman bile iyileştirmeyecekti artık bazı yaraları .
.Bu yolculukta kaçan her zaman kovalanırdı .
Kaçarken sırtından hançer darbesi almamaktı amaç , kalbindeki asıl hançeri fark ettiğinde kaybettiğini anlayacaktı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HEVNA
TeenfikceDoğunun kader yazısı silinmeliydi artık . Doğrular yanlışlarla bulanmış gerçekleri kör ediyordu . "Hevna , yangın yeri olan yüreğime derya olmuşken mi gideceksin benden ?" "İstemedim , fakat sen , sen çok yoruyorsun ruhumu . Merhem olacağım dedin...
