Əzab

BÖLÜM.1.

Bölüm.1.
Salam💞bu mənim ilk kitabımdı. Maraqla oxuya bilmənizi istərəm. Mən sizə qarışıq hissləri yaşadacağıma inanıb bu hekayəyə başladım...
-bəyənərsiniz...♡♡♡
Bu bölümdə olan persanajlar:
Atası"+" ; gənc qız"-" ; sürücü"#"

*1*
Bu gün havada soyuqluq hiss edilirdi.Ara-bir atan yağış damcıları əlimə düşürdü.Əslində bu mənim heç vecimə deyildi.Yalnız ürəyimdə olan kədər hissi çox gözəllikləri yaşamağıma izin vermirdi.Bu həyatımda olan dəyişikliklərlə bağlı ola bilərdi:Yəni anamı itirməyim.Ona ehtiyacım olan anlarda məndən uzaq olması bunları düşündükcə göz yaşlarımı tuta bilmirdim.Artıq yağış şiddətlənirdi.Birdən yan otaqdan

+atam: "çamadanlarını topla sənə görə qatara gecikə bilmərəm..Tez ol!"

hiddətli bir qədər qorxunc səs eşitdim. Mən,evi tərk etmək istəmirdim.Düşünürdüm:

-"bu evdən getsəm, birdən anamın ruhu incinsə.Axı gözlərim niyə bu qədər dolur.Ürəyim çox sıxılır.Sənin burda olmamağının günahkarı mənəm . Hələdə özümü bağışlaya bilmirəm sən burda olsaydın..."
bu anda cəld addımlarla atası içəri girib

+atam:"Bu nədi..sən hazır deyilsən .Hmm deməli sən bunları qəsdən edirsən eybi yoxdu..Xanım qız indi bu saat çıxırıq...Maşın gözlüyür"

çamadanı hazırlayıb otaqdan çıxdım.Son dəfə ağlayaraq anamdan üzr istədim.

- "ana bağışla birdə bura dönə bilməyəcəm.Səni çoxx istiyirəm..."

Deyib evdən ayrıldım.Sürücü çamadanı əlimdən alıb maşının yük hissəsinə qoydu.Atam ön oturacaqda mən isə arxada oturdum.

+atam:"Oğul görürəm yaxşı oğlana oxşuyursan.səndən bir söz soruşum?"

#Sürücü:"buyurun".

+atam:"Almaniyada gənc qızın oxumamasına icazə var?"

#Sürücü:"Qızın verəcəyi ərizədən aslıdır".

+atam:"Nə ərizəsi?"

#Sürücü:"Razılıq!"

+atam:"O asan işdi..hə xanım qız"

istehzalı gülüşlə qızına baxdı.
Artıq bu sözləri eşitmək istəmirdim.Qulaqcığı taxıb musiqi dinlədim.Maşının pəncərəsinə yaxınlaşıb öz-özümə güldüm . Yorğunluğum gözlərimin yumulmasına səbəb olurdu. Artıq musiqinin səsini eşitmirdim....Birazdan kimsənin qulaqcığımı çıxartıdığını hiss etdim.Yenə bu atam idi.

+atam:"Bayaqdan səni səsləyirəm...Bilmirəm səninlə nə edim axı.Sənə görə heçnə yolunda getmir".

Dərindən nəfəs alıb ətrafdakıların mənə olan nəzərindən qaçmaq istiyirdim.

-"Yaxşı ,xaiş eliyirəm bir dəfə olsun hamının içində mənə bağırma...Başa düş ".

+atam:"Nəysə ,durun. madmazel nəzakəti sizdən öyrənməli olduğumu bilmirdim".

Çamadanları götürüb bilet almağa kassaya getdi.Mən isə taksidən düşüb ona tərəf yönəldim. Dinməzcə,atamın mənə çəkdirdiyi ağrılı , incidici bu yolda sonadək davam etməyi fikirləşirdim....

......SON.......

°| Fidan:) |°
**《bu bölüm bəyənilərsə digər bölümləridə yazacam.....😇♡》**