Fleva Flikken Maastricht

Deel 14

We zijn dan ook binnen no time terug bij de Ponti. Nou dit was ook geen succes Wolfs zeg ik dan ook. Nee dat zeker niet maar waarom dreigde jij ook met jou ontslag, ik wil dat jij lekker kan blijven werken. Jou werk is je leven zeg je altijd. Ja dat is het ook wel, maar als het zo moet weet ik niet of ik het nog wel wil. De laatste jaren hebben we altijd overgewerkt. Soms 15 uur per dag en mocht allemaal wel terwijl het volgens de CAO niet mag. Maar dit niet Sorry maar ik vind dit niet eerlijk. Wolfs knikt en geeft aan me te begrijpen.

We besluiten samen uiteten te gaan, nu mogen we toch gezien worden. hand in hand lopen we richting het vrijthof en lekker gaan eten. In een luxe restaurant waar ze gelukkig ook saté hebben. We genieten nu ook van onze eerste avond uit zonder dat we ons hoeven in te houden. Het was toch wel vervelend om dit voor 4 maanden te moeten doen.

Wolfs wat er ook gebeurd het maakt me niks uit, we hebben elkaar. Zoals we nu kunnen zitten geeft me zoveel rust. Ik ben toch wel blij dat we naar Mechels gegaan zijn. Als we overgeplaatst moeten worden kijk ik wel wat ik ga doen. We genieten van elkaars aandacht en het lekkere eten.

Eind van de avond gaan we hand in hand terug naar huis. heerlijk nu het eindelijk kan. We vallen samen in een diepe slaap.

De volgende ochtend op kantoor roept Mechels ons gelijk naar haar kamer toe. Nou het moment van de waarheid zeg ik sarcastisch tegen Wolfs. Beide zijn we niet heel erg positief, ook al proberen we niet gelijk. An het slechtste uit te gaan. Je weet het natuurlijk nooit. Ik zal maar gelijk beginnen hogere hand is erg boos dat jullie je niet aan de regels gehouden hebben, als het aan hun lag konden jullie nu je spullen inleveren en was het einde oefening. Maar ik heb jullie dossiers laten zien, en jullie perfecte staat van dienst. Hoe goed jullie samen werken. En jullie altijd in jullie vrije tijd komen. Er zijn weinig rechercheurs die hun werk zo serieus nemen en waar we zo op kunnen bouwen. Hierdoor is besloten dat jullie samen mogen blijven werken. Er komt wel een aantekening in jullie dossiers omdat het buiten het boekje gegaan is. Ik wil nog wel 1 ding meegeven. Werk en privé houden jullie gescheiden, mocht dat toch niet gaan dan halen we jullie uit elkaar. Ben ik duidelijk? Vraagt ze terwijl ze ons streng aankijkt. Ja duidelijk zeggen we beide in koor. Opgelucht verlaten we het kantoor van Mechels. Ook al was er een plan B voor Wolfs, het weer opstarten van de Ponti werk ik toch het liefste met hem. We zijn beide een top team, met een ander kan ik niet goed werken.

De dag op werk vliegt voorbij. We hebben geen nieuwe zaak maar veel administratie. Voor we het weten is het tijd om naar huis te gaan. Als we thuis zijn besluit ik nog even naar de drogist te gaan. Ik ben al 2 weken overtijd en wil voor de zekerheid een testje doen. Niet dat we proberen zwanger te worden, maar ik wil het toch weten. Eenmaal thuis aangekomen plas ik over het staafje. Hij gelijk een pluisje laat zien. Ik merk dat ik gelijk begin te zweten, wat moet ik hier mee.

Ik word uit mijn gedachten gehaald door Wolfs die me roept tijdens het eten. Maar ik krijg geen hap door mijn keel, terwijl hij speciaal voor mij bami gemaakt heeft. Eef wat is er haalt hij me uit mijn gedachten. Ik kijk hem aan en begin te huilen. Ik zie dat hij schrikt. Hij staat op en komt naast me zitten terwijl hij me vast houd. Eef wat is er lieverd vraag ik opnieuw. Ik ben zwanger zeg ik snikkend. Ik zie dat hij geschrokken kijkt. Ik word onzeker omdat hij stil is. Wat vind je er van vraag ik voorzichtig. Het overvalt me een beetje, het is sneller dan ik het gewild had maar ik ben er wel heel blij mee zegt hij terwijl hij me een kus geeft. Echt vraag ik hem terwijl ik hem aankijk, echt Eef. Maar ben jij er ook blij mee vraagt hij bezorgd. Ik ben gewoon erg in de war, en ik vind het doodeng maar ook leuk. Een kindje van ons samen. Hij legt zijn hand op mijn buikje neer.