Onun adı Leyla

Adı xoşbextlik... تم

Ey Eşq sene teslim olmaq ne demek?!
Men könüllü qovruldum,
Sene yanmaq ne demek?!
Men ateşe tutuldum xamdım pişdim, artıq evvele döne bilmerem, çox yol aldım uğrunda...
Ey eşq gedeceysense bir gün meni sensiz qoyma,
Al bütün sözlerimi tamam amma elimi heç buraxma...
Bir ilıq esintiye yükleyerem
men sevdamı..
Deyerem...
Yar'a qeder yolum var saxla duyğularımı....
.....
Gülüşler vardır, bezi insanlara mexsus sırf o güldü deye gözlerinizin içine qeder xoşbext olduğunuz...
Xoşbextlik yan-yana eyni yağmur damlasının eşqi torpağa qovuşmasını seyr etmekmidir?! Yoxsa ayrı yerlerde o yağmurun gözlerinizden keçib de torpağa qovuşmasımıdır?
Xoşbextdir Leyla....
Yanında olduğu zaman dünyanın iki neferden ibaret olduğunu hiss etdirem Ferhadı vardır çünki.
Onların birleşmesine sebeb ise Sevinc...
Beli daha Ferhad ve Leyla tanış olmuş ve bir böyük dövrü başlatmışlardı...
'Böyük dövür' Leyla ve Ferhadın dövrü, bu dünyaya sığmayan her ayrılışda daha çox böyüyen eşq....
Leylanın titrek sesinin Ferhadın sesine deydiyi o gün
Leyla heyatının en en en xoşbext saniyesini yaşayır göz yaşlarına mane ola bilmirdi...
Bele davam etdi bir-iki deqiqe, Ferhad danışdı ona onu fikirleşdiyi günleri...
O gün seher namazına yatmadan qalxan Leyla güneşin doğmasını seyr etdi o gün içine doğdu güneş ta sol yanına...
Bu gün işe getmek bir başqa gözel bu gün quşlar bir başqa gözel, bu gün sevgililer bir başqa gözel baxacaq bir-birine...
Qarşılaşdıqları yerde görüşdü Leyla ve Ferhad bura bizim yerimiz olsun dedi Leyla...
Utanan baxışlarla Ferhadına baxır o baxdıqdaysa gözlerini qaçırırdı, bu onda bir verdiş idi önceden sevdiyi kimsenin gözüne baxa bilmirdi Leyla,...
Yaxşı Leyla gir içeri artıq bitti vaxtım mende işe qayıtmalıyam dedi Ferhad...
Leylayla sağollaşıb ayrıldı
Bunun kimi neçe günler, nece hefteler keçmişdi...
Ferhad: Leyla seni gördüyüm ilk günden sanki nece illerdir tanıyırmışam kimi oldum, sanki yaşamışan seni başqa bir heyatta...
Leyla: eynen Ferhad ilk baxdığım gün anladım bu heç de tesadüf deyil, tesadüf ola bilmez bu qeder doğma baxan gözler...
Bu vaxtlar bir-birini qovaladı Leyla ve Ferhad dünyalıq ferqlerle bir-birlerinden ayrı olsalarda bir-birlerini tamamlayan iki ferqli heyatın eynisi olmuşlardı.. Leyla ve Ferhad 'sen men' mertebesini aşıb ''biz'' olan iki heyat idiler...
Dünyalıq ferq dediyimiz xestelik,!!! gördüyümüz çox sevgiler kimi Leyla ve Ferhada da uğrayacaqdı, başda qebul etmedi Ferhad bunların önemi yoxdu gözünde çünki.
Yağmur üzerlerine ele yağırdı ki, sanki göyde dile gelirdi sevginin bu menasız ferqlerden daha böyük ve güclü olduğunu....
Leyla bir başqa sevirdi yağışdı Ferhadın yanında yağdığı üçün Ferhadının yanında...
Çox qeribedir Ferhad!
Ferhad: nedir qeribe olan Leylam?
Leyla: İnsan toxunmadan da yanındakının istiliyini hiss ede bilermiş ve en çoxu da Ferhadım ayaqlarım yere basmır yerde deyilem men sanki...
Çiçek dükanının yanında Ferhad aniden girir içeri bir tek ağ gül alır, Leylam üçün aldım deyir ve Leylaya uzadır...
Leyla: niye mehz tek ağ gül?
Ferhad: çünki menim heyatımda bir tek beyaz gül var o da sensen...
Aylar hiss etdirmeden keçmiş...
Her Eşqin qismetimidir sanki ayrılıq?!
Bele bir söz vardır...
''Seversen qovuşmarsan adı eşq olar''
Belke de ayrılıqlar olmasa adı Eşq olmazdı sevgimizin...