Nagising ako sa sobrang takot sa bangungot na aking napanaginipan may bahagi na parang totoo ang lahat ng iyon. Sa bawat hikbi na aking pinapakawalan parang pinupunit ako parang sinasaksak ng paulit ulit, gabi gabi ko iyon nararanasan.
[flashback]
"mom" nanginginig ako sa takot ng makita ko ang mga kamay ko na puno ng dugo nang oras na iyon napagtanto ko ang aking ginawa puno ng luha ang aking mga mata ngunit ngiti lamang ang aking nakita sa mukha ng mala anghel kong ina.
"S-son.. leave now." naghihingalong usal ng aking ina.
"m-mom no i dont want to leave you" umiiyak kong tugon dahil pumipikit na sya ng bahagya at narating ng mga mata ko ang wala nang buhay na amo ko.
"b-but son it is for your safety, bilis na!"sigaw na nito dahilan upang hindi na ako makapag timpi huminga ako ng malalim at kahit nangangatog pa ang mga paa ko ay natagpuan ko ang aking sarili sa labas, takbo ako ng takbo dahil ayokong makita pa ako ng kahit na sino duguan ako't parang basahan ang aking damit pinahid ko pa ang natuyong dugo sa aking tiyanan ng polo kong damit pinunas ko sa aking manggasan ang mga luhang pilit kumakawala sa mga mata ko.
napaupo ako sa damuhan an dito ako ngayon sa hindi ko alam na lugar basta alam ko nasa gubat ako, tumingala ako
'bat ganto? anong ginawa ko??'
namalayan ko ang sarili na naka tulog na pala
[End of flashback]
I'll just leave the past behind and move forward?
Or I'll f*cking let this angry, soaring inside of me.
YOU ARE READING
A Labyrinth's Mind Of A Killer.
Short Storyfollow me: wattpad: this_is_meeeee_Jill facebook: JILLIAN MARTIREZ DAWAL or ThisismeJill instagram: qutiejill