-(part 1)
SIMMULA
Naranasan mo na bang mainlove sa isang playboy? Yung minahal mo talaga at akala mo magseseryoso na siya sayo pero di naman pala, isa ka lang pala dun sa maraming
nainlove sa kanya at pinaglaruan niya?
Dumudungaw ako sa libro ko habang nagbabasa sa canteen
ng school, binabalewala ang mga taong tumitingin sakin at
nag-uusap tungkol sa mga nangyari.
"Iniwan siya ni Callix, diba? Kawawa naman! Kita mo yung eyobago? Sa kakalyok siguro yun."
Napatingin ako sa mga babaeng narinig ko na agad namang tumingin sa malayo at nagkunwaring di naguusap tungkol sakin. Kakaiyak niyong mukha niyo!? HINDI AKO UMIYAK
SA LUNGKOTI Umiyak ako sa inis sa sarili koll
Niyaya akong makipagsex ni Callix at tinanggihan ko siya
kaya iniwan niya akolll. Yun ang totoong nangyaril I have no friends, Iterally, Lalo na nung dumiskarte na si
Callix sakin dahi halos lahat ng babaesa school ay may
gusto sa kanya! Syempre, sinong hindi magkakagusto?
Gwapo, mayaman, basketball star player at charming pal
Kahit ako ay nadale talaga! Hindi ko naman alam na ganun
yun! Manyak naman pala!
Mahal ko siya pero natakot ako sa alok niya. Sabi ko sa
sarili ko, kung kaya niyang maghintay, ibig sabihin mahal
niya talaga ako. Pero kita niyo anong nangyari? Nasanay pa
naman ako sa paghahatid sundo niya gamit ang sasakyan
niya sakini Nasanay ako sa mga bouquet of roses na
binibigay niya sakin halos araw araw at sa pagpupunta
namin ng mall para kumain sa mamahalingrestaurant at mag shopping na
sagot niya ang lahat!
Mas lalong lumakas ang bulung bulungan sa paligid
"Kita niyo, sabi na eh, di nga sineryoso, nag fefeeling pa
kasi ang Aranjuez na yan!"
"Ayan na si Callix!"
Napatingin ako sa paparating. Ang gwapo, matipuno.
matangkad ne Calix ko. Nakasuot ng basketball jersey at ball cap kasama ang mga kaibigang varsity din. OMG! Nataranta ako kaya agad akong tumayo at niligpit ang gamit ko...
"Wag ka ngang humarang sa dinadaanan ko." Aniya nang nagkalapit na kami
WHAT? Anong dinadaanan eh nakatayo lang ako dito
malapit sa table ko at di ako humaharang sa daanan! Talagang sinadya niyang lumapit sakin para sabihin yun at pahiyain ako sa harap ng mga estudyanteng dumadaan at
tumitingin."O... Ikaw pala yan. Rosie!" Aniya at tumatawa na parang
demonyo. "Ganda mo talaga no? kaya lang wala kang
silbi." Malamig ang boses niya nang sinabi ang huling pangungusap, nanlilisk pa ang mga mata
PAK!
Sinampal ko na agad sa inis kol Hindi siya gumalaw sa lakas
ng sampai ko at tumakbo na ako palayol
"Manggagamill Gold diggerl Ginamit mo lang ako para
yumaman ka at sumikat!!" Sigaw niya habang tumatakbo ako.
YUMAMAN AKO? Hindi ko alam yun ah? Kung mayaman
ako bakit hanggang ngayon mukhang wala namang laman
yung wallet ko?! KAINIS! At sumikat? Kung sisikat ako ng
ganito mas mabuti ng maging invisible! Umuwi na ako ng bahay kahit pagkatapos ng paniguradong binagsak kong exam. March na ngayon at buti na lang ay di ko na makkita ang mukha ni Calix Sana nga di na ako
makabalik dun sa school! May isang taon pa ako para
tapusin ang highschool pero sana di na ako dun mag-aral.
Sana sa ibang school na lang. Sana yung 6th year ko sa highschool ay sa ibang school ko na lang gawin. Pero alam kong imposible yun.
Be careful what you wish for. cuz you might get it!
"Rosie Maggie!" Tumakbo kami ng kapatid ko kay mama
at papa na may dalang maleta at niyakap sila.
Nakauwi si mama at papall lang taon na din sila sa Canada!
Umuuwi naman sila kada dalawang taon pero di ko inaasahan ang pag uwi na ngayon. Umilyak si mama habang niyayakap kami
"Ma... Sabi ko naman diba, di niyo na kailangang umuwi." Sabi ni Maggie.
Si Maggie ang ate kong colege ns. At bakit nga pala alam niyang uuwi sina mama tapos ako hindi?
*Kaya ko namang magtrabaho para matapos si Rosie ng
highschool eh. Di niyo na kailangang umuwi." Aniya.
Pinunasan ni mama ang
kanyang luha
"Maggie, anong pinagsasabi mo?" Sabi ko agad at kinakabahan "Pa, bakit?"
Si papa ay nakatingin lang sa kawalan.
"Ma, please? Wag tayong umalis dito." Sabi ni Maggie habang umiiyak narin
"Rrecession sa Canada, Rosie. Tinanggal kami ng papa
mo sa trabaho... Bumabagsak na kasi ang ekonomiya nila.
Ayaw naming sabihin sa inyo ang nangyari. Mababayaran lang natin tong bahay ng isang taon, pero di parin sapat tyon. Kallangan nating umalis at kasi ang ekonomiya nila. Ayaw naming sabihin sa inyo ang nangyari. Mababayaran
lang natin tong bahay ng isang taon, pero di parin sapat
lyon. Kailangan nating umalis at umuwi sa bukid ng papa niyo
"What?"Sigaw ko. "No! Mal No!"
Oo. Gusto kong umalis doon sa paaralan namin pero hindi ko naman sinabing gusto kong mamuhay kasama ang mga kalabaw at kambing sa bukid nina papa! OH MY GOD! NO!
YOU ARE READING
Baka sakali S1
RomanceAng pag-ibig ay parang nagsusugal. Pag sigurado kang mahal mo ang tao, ibibigay mo ang lahat. Ang problema dito ay di mo alam kung may maibabalik paba sayo o wala. Maswerte ang nakakakuha ng higit pa sa inaasahan, pero luhaan ang mga sumugal at nata...