Chapter One

2 0 0
                                    

Mapupungay na mata‘y nakamasid tuwing ako‘y nakayuko sa tubig dagat animo isang hangin na malamig kung tumitig sa akin ni isang sulyap hindi ko magawa dahil sa kaba na naramdaman tuwing gustong-gusto kung sulyapan siya. Walang pakundanga ang kaba‘y tuwing titig siya- isang alapaap sa kalangitan ang ramdam


“Siraulo! madaming mga babaeng nandiyan, tumigil ka nga!” Napanguso ang kapatid ko dahil sa sinabi ko, nakaupo itong tulala sa tabing dagat habang ako‘y nasa kanyang tabi lamang na nakatayo. 




“I like her, she’s very masungit!” He chunkle lightly ako naman ay napa-parte ng labi sa kanyang nasabi.


“No jokes then? you fucked up, brother” Frowning, I told him. He crossed his arms round his chest and looked at me. Surprisingly I made my face look like his words is a big joke.


Pinagpagan ang kanyang pantalon nang makatayo siya, isang hakbang paatras ang ginawa niya bago ako irapan. Alam mo talaga ang lalaking ito‘y napaka- sungit!




“Okay-okay, I'm sorry, brother” But he just rolled his eyes on me.





“No big deal, Caped- mauna na ako” I nodd. Gabi na nang ako ay nakauwi sa bahay, walang tao kung hindi ang aso kong naghihintay sa labas ng akin. Tumahol ito ng makatatlong beses sa akin nang mabuksan ko na ang pintuan.





“Why you calling, Orapuil?” I scratches my forehead the same time I parted my lips. She heavily sighed in the other line.




“Dasokel, liked my old photo post yesterday! That punk secretly crushing on me!” She told me. Rolled my eyes because of her reaction towards that guy named, Dasokel.




“Wala ka na bang magawa sa oras na ito, Orapuil? Assumerang malala ka na. It’s normal don't assume too much, you‘ll hurt your feelings big time” Alam ko sa mga oras na ito‘y nakanguso siya at pinag mu-mura na niya ako sa kanyang isipan.





“Libre namang mangarap, caped. Hindi katulad nang saiyo na wala talaga!” Nainis niyang usal sa’kin matapos non ay pinatay na niya ang tawag. Shook my head, open my television and watch action-science fiction movie hanggang sa nakatulog nalang ako sa sofa. Almost 2 hours akong nakatulog kaya hindi ko namalayan na hindi pa ako nakapag haponan.





And it’s normal for me because I skipped my breakfast, lunch and specially my dinner minsan nakakalimutan ko at iyon ang hindi ko alam kung bakit nga ba. For the seventh time I forgot to check my e-mail baka madami ng mensahe na sa spam ko.






Wala sa sarili akong kumurap. I still find it amusing for the first time walang gumulo sa ikatlong linggo ko. And I really like what I am doing right now. Enueral the best province. I stayed here for 3 weeks at wala akong masabi sa ganda ng probinsyang ito. Sobrang lago! If ever man na may pagkakataon ay dito ko nang gustong tumira for the rest of my life. Spending my years here is not a waste of time.





Bukod sa nature at overwhelming na entrace nang kanilang probinsiya ay hindi mawawala ang mga magagandang pagkain. Feeling ko’y madadag-dagan ang timbang dahil sa sarap ng mga pagkain. Wearing my jacket I hurriedly open my door and step out mula sa maliwanag na buwan kitang-kita ang ganda ng kalye ronquela mula sa malayuan there is a light circles sa bawat daanan na nakakamanghang tignan. Late night walk in the kalye ronquela with someone holding your hands is the best feels. Because I, my self a hopeless romantic person.




Pagkatapos kung pumili ng maiinom ay tinuro ko naman ang mga ulam na nakahelera sa aking harapan. Nakakatakam! Picking those yummy foods ay bumalik agad sa upuan malapit lang sa glass wall. Makikita sa labas ang mga sasakyan na dumaraan ngayong gabi. Open my spotify and play my retro feeling playlist so chillin‘






“Insane, you punk ass!” Napatigil ako sa pag subo ng marinig ang ingay papasok sa restong ito. Four guys shining, hotness screaming all over. Uniqlo guys expensive one. Tawang-tawa sila habang may mga dalang tote bags. Inaano nila ang mga iyan, bakit nakakauwaw bigla? I Shrugged off and contenue what I am doing. Bawat isa iba-iba ang aura. Hindi ko na sila pinansin, inubos ng natitirang pagkain bago niligpit ang mga kalat ko. Nag salabong ang kilay ng bigla lang may tok-tok nang table. I look at the person feeling lightstrike bago nabalik sa katinuan.




“Hello! I‘m selling tote bags, at ang freebies ay ako, miss/ madam. ” He chunkle after that. Oh god.. what is he doing!? hindi ba niya alam na illegal ang pinanggagawa niya ako na ang nahihiya for him. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kaya tumayo saka inirapan siya bago talikuran. Swear to god it's embarrassing. Pero bago non ay narinig ko ang kanyang sinabi.





“Damn, fucked up.....”

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 27, 2023 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Totes BagTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon