Prolog

3 0 0
                                    




Za każdym razem gdy patrzę w gwiazdy widzę ciebie, bo to ty sprawiałeś że moje życie było piękniejsze to ty świeciłeś gdy we mnie panował mrok, to ty pokazałeś mi że życie może być piękne jeśli tylko zechcę, tylko ciebie widziałam w tłumie bo byłeś moją gwiazdą.

Choć byłeś gwiazdą to zbyt ufną na ten świat wtedy jeszcze tego nie rozumieliśmy, teraz wszystko jest już jasne jak gwiazdy na niebie choć nie tak piękne jak twe zielone oczy emanujące spokojem niczym polana w słoneczny dzień.

Straciłam ciebie a więc straciłam i siebie, nic nie rozumiem, było tak pięknie..

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Jun 07, 2023 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

WspomnieniaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz