CHAPTER 12: I LOVE YOU TIL MY LAST BREATH
Nang makarating na ako sa dating paaralan namin, I saw a man standing on his car waving at me. Is it he?
Parang hindi ko siya makilala . Ang daming nagbago sa kaniya. He such a handsome guy.
I smiled at him. “ Hi, my old boy best friend.” Bungad ko sa kaniya.
He smiled at me as a respond. The dimples appeared on his cheeks. Ito talaga ang naging dahilan ng obsession ko sa kaniya.
“ I know you have a care on me hm...” tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.
May pake daw ako? tsskk.
“ Wala no ? Sino ka naman para bigyan ko ng pake? Ha? Kung noon magkaibigan tayo, ngayon, magkaibigan parin siyempre.” Astig ’yong pagsagot ko diba?
He walked towards me. “ Tell me the truth if I still.have a chance on y--”
“ No! Never ako nagkagusto sa’yo.”
Sigaw ko sa kaniya dahilan nang pagbago ng emosyon niya.
He stared at me.
“ So, bakit mo ako kinumusta kung wala kanang pake? Bakit mo sinagot ang tawag ko at bakit ka pumunta rito?” He straightly said.
Nanigas yong katawan ko sa sinabi niya. “ Well, di ko kilala sino tumawag tsaka sumipot ako dito dahil sabi mo eh. Kúpal ka!”
Hindi ko napigilan ang sarili ko at binigkas ko ’yong tawag ko sa kaniya noon which is nakakasakit diba?
I’ve seen the sadness on his eyes.
“ Kung gano’n Alexis, hindi nalang dapat ako bumalik sa Pilipinas. It’s not yet too late pa naman. I will travel to Japan and stayed there. Since, I have nothing to be worried. Wala naman pala akong pag-asa sa’yo eh.” Paliwanag niya saakin.
Pinigilan kong tumulo ang aking mga luha. Nag-ibang bansa na pala siya pero bumalik sa Pilipinas para makausap ako.
“ Hunghàng ka talaga ano? May karelasyon kana at nakita ko iyon. Kaya ’yon ang dahilan kung bakit gusto kitang kalimutan. Ikaw ’yong dahilan kung bakit ako sumakabilang dagat! ”
He hugged me tight. “ I am sorry for everything. But we’ve finally broke up. This is my last day here in the Philippines. Babalik nalang ako sa Japan total CEO naman ako doon sa kumpanya nang naglaon kung ama. Thanks for spending your time with me.” Aniya tsaka umalis.
Tumulo ’yong mga luha ko sa pag-alis niya. Hindi ko alam kung babalik pa siya o hindi niya. I didn't confess my feelings to him kasi nakita ko naman na may karelasyon siya noon. So I want him to forget his ex or to fixed their relationship. Baka maayos pa iyon. Kadalasan nasisira ’yong relasyon kapag may something na naging dahilan na hindi naman masyadong malaki ang problema.
So, I let him go. And I am hoping na makahanap siya ng babae na para talaga sa kaniya.
I was about to walked when a found a picture of him and me when we were 3rd Year.
I kept it in my bag. “ I’ll promise, that if we meet again, I won’t let you again. I will love you forever til my last breath.”
Araw-araw tinitigan ko ’yong picture namin. Parang gusto ko na yakapin siya, at gusto ko na magkasama kami palagi.
It was a dusk, the sun set behind the mountain and it is the last day of his life in the Philippines.
It was too late to confess my feelings kasi palaging there is a doubts in my heart not to fall in love. Pero sana ’yong desisyon ko nalang ’yong pinakinggan ko at hindi ang puso.
I closed my eyes as my tears from my eyes runs down to my cheeks . I remember how he hugged me tight. I will cherished everything about him.
I didn't expect na mahuhulog ako sa gangster noon. But he changed himself for me. Pero sobrang critical lang ’yong pag-iisip ko kaya lumayo siya.
