Year in 2010
☄️
တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသော အခန်းငယ်သည်ကား အကျဉ်းကျနေဟန်ဖြင့် ရှိနေသည် ။ မျက်နှာကျက်မှအစ အိုဟောင်းနေသော နံရံအဆုံး ၊ ဤပုံပြင်၏ လမ်းစအား ရှာရန်ပင်ခက်ခဲလှသော အခြေအနေတစ်ရပ်အား ဆိုဖာအဟောင်းတစ်ခုထက်၌ ထိုင်နေသောသူမှာ စဉ်းစားနေဟန်ရှိ၏ ။
မျက်ရည်များ၏အတောမသတ်နိုင်မှုသည် ဆိုဖာ၏လက်တင်ရန်ထားရှိထားသောနေရာရှိ လက်ချောင်းကလေးများ၏တုန်ရီနေမှုအား ပို၍လှုံ့ဆော်ပေးနေသယောင် ~
"မင်း ... ကိုယ့်ကို ဘာလို့တစ်ယောက်တည်း ထားခဲ့ရတာလဲ ။ ထားခဲ့ရခြင်းအကြောင်းအရာက တစ်စုံတစ်ယောက်ကြောင့်သာဆိုရင် ကိုယ် ... အဲ့သည့်လူကို သတ်ပစ်ဖို့လည်း ဝန်မလေးဘူး ၊ ကိုယ့်ရဲ့လေညင်းရဲ့ ။ မင်း မျက်ရည်တွေကို မုန်းတဲ့ကောင်က ... မင်းမျက်ရည်တွေကို မြင်ရတော့မှာလည်း ပျော်နေတတ်ခဲ့ပြီ ၊ မင်းပဲ ... သင်ပေးခဲ့တာပါပဲ ။"
တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းအတွင်း ထွက်လာသော ခပ်ရှရှအသံမှာ ဟိန်းထွက်နေလျက် ။ မျက်ရည်များ ရစ်သိုင်းနေသော မျက်ဝန်းတစ်စုံမှာတော့ အဓိပ္ပာယ်ဖော်မရနိုင်စွာဖြင့် တည်ရှိနေခဲ့ပါသည် ။
❥
Year in 2011
☄️
အပ်ကျသံပင်မကြားရသော ထမင်းစားခန်းအတွင်း Matthew တစ်ယောက် ထိုင်နေခဲ့သည် ။
"သခင်လေး ... ထမင်း စားတော့မလား ။"
"နေပါစေဗျ ၊ ကျွန်တော် အဖေ့ကို စောင့်လိုက်ဦးမယ် ။"
ထိုစကားကြောင့် ထမင်းထည့်ပေးမည့်သူသည်လည်း အနောက်သို့ဆုတ်သွားကာ နေမြဲမတ်တပ်ရပ်နေသည့်အတိုင်းသာ နေလိုက်ပါ၏ ။
"အဟမ်း ။"
ချောင်းဟန့်သံနှင့်အတူ ဝင်လာသော လူတစ်ယောက် ၊ အသွင်အပြင်မှာ အရှိန်အဝါအပြည့်နှင့် ခံ့ညားနေ၏ ။
"ဪ့ ... မင်းက မသွားသေးဘူးလား ။"
"ကျွန်တော် ... အဖေ့ကို စောင့်နေတာ ။"
Matthew ၏စကားအား ဖခင်ဖြစ်သူမှာ သိပ်အဖက်မလုပ်ဘဲ အင်တင်တင်ဖြစ်နေလေသည် ။ Matthew ထိုင်နေခြင်းအားလည်း နှစ်မြို့ဟန်မရှိ ။
YOU ARE READING
လေညင်းသွဲ့သွဲ့ ၊ ရက်စက်တတ်၏
Fanfictionပုံပြင်တစ်ပုဒ်ရဲ့ နိဒါန်းကတော့ အစပျိုးခဲ့ပြီ ၊ သည်ပုံပြင်ထဲ အရိုင်းဆန်တဲ့ ပန်းပွင့်သုံးပွင့်ပါနေတယ် ... ။ အချစ်ရဲ့လောဘသားကောင်တွေ အဖြစ်ပေါ့ ။ ° SHB x SMT x KJW ° This story is just author's imagination and trio fiction so if u dun like trio fiction...
