Favorite Obsession

CHAPTER 20 - Heart in the Dumpster

CHAPTER 20 - Heart in the Dumpster

TULOG na si Vixor pero gising pa rin si Virgo. Hindi mawala sa isip niya ang malungkot na mukha kanina ni Lucien habang naglalakad siya kasama si Vixor. She did look back and what she saw made her heart ached.

And she doesn't know why.

Dahan-dahan siyang bumangon mula sa pagkakahiga sa kama at lumabas sa teresa. She looked back at Vixor first before jumping off the terrace. Pagkatapos ay mabilis siyang tumakbo patungo sa dereksiyon ng bahay nila Lucien.

Kailangan niyang malaman kung bakit nakakaramdam siya ng sakit at nag-aalala siya para rito. Baka kinokontrol na naman siya nito. She has to know! Damn it!

Nang makarating siya sa mansiyon ng mga Kallean, she inhaled the air. When she smells Lucien's scent, she followed it and she was guided into a small terrace. Madali lang niyang naakyat ang teresa at natigilan siya ng makitang bukas iyon pero wala namang tao sa loob.

But she can smell Lucien's scent everywhere. Dapat narito siya!

Umupo siya sa gilid ng kama at ipinikit ang mga mata. She let her ear broaden and she listens in concentration.

Narinig niya ang tunog ng maliliit na mga insekto. Ang tunog ng mga paniki sa malapit na kuweba. Ang lagaslas ng tubig sa batis na hindi kalayuan sa mansion at ang tunog ng kadena na parang ihinahampas sa semento.

Tumayo siya at sinundan ang tunog ng kadena. The sound leads her to the basement of the house. Natutulog na ang lahat ng tao sa mansiyon na iyon kaya malaya siyang nakapunta sa basement.

Virgo opened the basement door and a long pathway welcomed her. Tinahak niya ang mahabang pathway hanggang sa makarating siya sa isa pang pinto. Nang pihitin niya iyon, hindi naka-lock ang pinto at kaagad niya iyong itinulak.

What she saw inside made her knees weak.

Naka-kadena si Lucien at halatang gustong-gusto nitong kumawala sa pagkakatali sa kadena. His eyes were red and blood is scattered in the floor and in the walls.

Oh god...

Pumasok siya sa loob ng silid at kaagad na dumako ang mapupulang mata ni Lucien sa kanya.

Virgo braced herself. Taas-baba ang dibdib niya at kinakabahan siya. Alam niyang nararamdaman nito ang nararamdaman niya dahil isa iyon sa mga kakayahan nito.

"Lucien..."

Lucien quickly moved to attack her but was restrained by the chains in his wrist.

She gasped, not in fear, but in pity when Lucien's wrist bleeds.

Dapat natutuwa siya na nakikita itong nasasaktan at nagdurusa. Pero hindi niya iyon maramdaman. She wanted to hate the man in front of her, but she couldn't. Gusto niyang sumbatan ito sa ginawa nito sa kanya pero walang salita na lumalabas sa bibig niya.

At mas lalong ikinagulat niya ay parang may sariling isip ang mga paa niya na naglakad palapit sa binata na matalim ang mga matang nakatingin sa kaniya.

"What happened to you?"

Sa halip na sumagot, inatake siya ni Lucien at ipininid ang katawan niya sa semento. Hindi siya gumalaw. Hindi siya lumaban. Hinayaan niya lang ang binata na gawin ang gusto nitong gawin.

Mariing ipinikit ni Virgo ang mga mata ng maramdamang bumaon sa leeg niya ang matatalas na pangil ni Virgo. She gritted her teeth as pain spread through her. Ikinuyom niya ang kamao at kinagat ang pang-ibabang labi para hindi sumigaw sa sobrang sakit.