Bazı insanların hayatta seçme şansları yoktur aynı benim gibi anne ve babası küçük yaşta ölen ve bir yetim hanede yaşayan bir kızım 18 yaşıma kadar orada kaldım sonrası kapıya atıp başının çaresine bak dediler çalıştım ve bir devlet okulunda okudum hem para kazandım hem okulu bitirdim öyle lise hayatı filan eğlenceli geçen biri değilim bir sürü mal konuşmak için cabalayanlar ve beyinlerini sadece yatmaya programlanmış erkekler neyseki kısa sürdü üniversite daha kolaydı açıktan okudum ve bölümle ilgili birşey yapmadım lojistik mezunuyum ama öyle bir ise girmedim bi cafede pastalar yapıyorum kazandığım parayla spor kulübüne gidiyorum güç önemli ve ben dovusmeyi seviyorum hatta orda sevdiğim atakan abi her zaman yanımda üstelik silah dersi bile aldım onun sayesinde ne olur ne olmaz ve çok konuşmayı seviyorum her ne kadar 1 tane arkadaşım olsada hep cafede benle çalışan arkadasim hera o kadar guzel ki tabiki zengin ama cafeyi daha çok seviyo asla zenginliği sevmiyor babası ile ilgili sorunları var ne kadar anlatmasada genellikle benimle aynı evde kalır evimiz yani 2 oda bir salon bize yetiyor buraya kadar herşey mükemmel lakin ne oluyorsa bir günde değişiyor değişen nemi tam bir botanik bir durum hera ile savasmamiz gereken büyük bir durum ee adım Gül hera hep rose der ıngilizce hayranlığı var ama türkiyelisin kızım ne bu hava neyse suanlik hayatımız bu peki o bir gunde yaşanan olay meraklı ediyo insanı ama kısaca bir mafyanın eline düşmeyin diyorum....
(Yeni yazan biriyim bu bölüm biraz tanıma evresi diğer bölüm fazla aktif olacak görüşmek üzere yardımları esirgemeyiniz..)
