Before (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 1

Dikke sneeuwvlokken vielen op het beton terwijl hij alleen op de parkeerplaats stond. Zijn handen grepen het stuur van zijn oude Ford Capri en hij kon niet goed zien, laat staan goed nadenken. Hoe had hij dit kunnen doen? Hoe had hij het zo snel, zo ver kunnen laten gaan? Hij wist het niet zeker, maar hij voelde diep van binnen dat hij het niet gedaan had moeten hebben en hij wist dat hij er spijt van zou gaan krijgen. Hij had er nu al spijt van.

Het was de bedoeling geweest dat ze een makkelijk doelwit zou zijn. Een prachtig meisje met een onschuldige glimlach en vreemd gekleurde ogen, die niet zoveel te zeggen zouden moeten hebben. Het was niet de bedoeling geweest dat hij verliefd op haar zou worden en het was ook niet de bedoeling geweest dat hij door haar een beter persoon zou willen worden. Hij dacht dat hij hiervoor oké was, het ging allemaal oké totdat hij de prachtige fout maakte haar toe te laten in zijn wereld. Hij hield van haar, hij hield zoveel van haar dat hij bang was om haar kwijt te raken, haar kwijtraken zou betekenen dat hij zichzelf kwijt zou raken en hij kon het niet aan iets kwijt te raken, nadat hij zijn hele leven doorgegaan was zonder iets kwijt te raken.

Terwijl zijn vingers nog harder knepen in het stuur en zijn knokkels wit werden, werden zijn gedachten door elkaar gegooid. Hij werd steeds onredelijker, steeds wanhopiger en hij besefte zich op dat moment, in de stilte, dat hij alles zo doen, absoluut alles, om haar voor altijd bij zich te houden.

...........

Drie maanden eerder

De laatste paar dagen van de zomervakantie zijn altijd het beste. Iedereen is fucking krankzinnig, iedereen probeert hun laatste zomerplannen en wensen uit te voeren. De feestjes worden drukker, de meisjes wilder en ik kan echt niet wachten voor dit semester om te beginnen. Niet omdat ik een idiote eerstejaars ben die zin heeft in het fantastische wereldje van de universiteit. Nee, omdat, als ik dit spel goed speel, ik dit voorjaar mijn diploma heb, en ik dus een jaar voorloop.

Geen slechte plannen voor iemand waarvan niemand verwacht had dat hij überhaupt naar de universiteit zou gaan. Mijn moeder was zo bang voor mijn toekomst dat ze me de hele verdomde wereld over stuurde om in Washington te wonen, dichter bij mijn vader. Ze had het bullshit excuus gebruikt dat ze me "weer in contact wilde brengen" met mijn vader, maar mij kon ze niet voor de gek houden. Ik wist dat ze mijn problemen niet meer kon en niet meer wilde verduren, dus hier ben ik dan.

"Ben je al bijna klaar?" Roze haar en opgezwollen lippen kijken naar me op van tussen mijn benen. Ik was bijna vergeten dat ze er was..

"Ja," Ik leg mijn handen op haar schouders en sluit mijn ogen, ik laat het lichamelijke plezier dat ze me geeft over me heen stromen. Afleiding, dat is wat ze is. Dat zijn ze allemaal.

Een rilling gaat over mijn rug en ik probeer te doen alsof ik geniet van haar gezelschap voor meer dan alleen seksueel vermaak wanneer ik klaarkom in haar mond. Een paar seconden later veegt ze haar mond af met haar hand en staat ze op.

"Weet je," Begint Molly wanneer ze haar tas pakt om er een lipstick uit te vissen. "Je kan op z'n minst doen alsof je geïnteresseerd bent, klootzak."

"Ik ben geïnteresseerd," Ik hoest. "Maar dat is zogenaamd." Pest ik haar. Ze rolt haar ogen en steekt haar middelvinger naar me op. Ik ben geïnteresseerd, seksueel gezien. Ze is goed te doen, en af en toe kan ik haar uitstaan.

"Lul." Mompelt ze terwijl ze haar lipstick weer terug stopt in haar tasje. Ze ziet er beter uit met natuurlijk roze lippen, lippen die opgezwollen zijn door mijn lul in haar mond.

Molly is een kennis van me. Nouja, meer een friends with benefits.. Onze "vriendschap" is niet exclusief, helemaal niet, en we hebben de volle vrijheid om te doen wat we willen, met wie de fuck we willen. Ze haat me het grootste deel van de tijd, maar dat maakt me niet uit. Het gevoel is wederzijds.

De rest van onze vrienden pesten ons ermee, maar het werkt. Ik verveel me en zij is hier, ze geeft goede blow jobs, en ze probeert als we klaar zijn niet te lang om me heen te hangen. Een perfecte situatie voor mij, en voor haar blijkbaar ook.

"Je blijft hier vannacht toch, voor het feest?" Vraagt ze.

Ik sta ook op en trek mijn broek en onderbroek omhoog. "Ik woon hier, of niet soms?" Ik haal mijn wenkbrauw naar haar op. Ik haat het hier en ik vraag mezelf vaak genoeg af; hoe de fuck ben ik in dit clubhuis terecht gekomen?

Mijn shit ass sperma donor. Zo dus. Ken Styles is een fucked up persoon. Hij was een alcoholistische zak tijdens mijn jeugd, en veranderde op magische wijze zijn leven en hertrouwde met een vrouw die een zoon had, maar twee jaar jonger dan dat ik ben.

Zijn tweede kans, gok ik. Hij krijgt een fucking tweede kans en ik kom terecht in een dom clubhuis van de universiteit waar hij in feite de fucking baas van is. Misschien heeft dit clubhuis toch wel zijn voordelen. Een groot huis met bijna elke nacht wel feestjes, een constante stroom met meisjes, en het beste van alles is dat niemand me lastig valt.

Geen van de clubjongens lijken het erg te vinden dat ik niets doe om ons clubhuis te representeren. Ik draag hun domme truien niet en plak geen stickers van het clubhuis op mijn auto. Ik doe niet mee aan de vrijwilligers activiteiten en ik roep al zeker niet rond hoe fucking geweldig ons clubhuis is. Ze doen best goede dingen voor de maatschappij, maar wanneer je geen fuck geeft om de maatschappij, maakt dat allemaal niet uit.

Wanneer ik om me heen kijk, zie ik dat de kamer leeg is. Molly moet vast weggegaan zijn zonder dat ik het gemerkt heb. Ik pak mijn telefoon en sleutels van de lege boekenplank in de hoek van de onbewoonde kamer en doe het raam open om de kamer iets te luchten voor ik het vanavond weer ga gebruiken. Al deze lege kamers in het huis werken in mijn voordeel, ik kan er niet tegen als er mensen in mijn kamer rondhangen. Het is te persoonlijk ofzo, ik weet het niet, maar ik hou er niet van en daar is iedereen hier wel achter gekomen. Niemand komt in mijn kamer.

Wanneer ik de sleutel omdraai om de kamer op slot te doen, strompelt Louis door de gang, met een klein meisje met krullen onder zijn arm. Ze is zeker niet zachtjes over de dingen die ze met hem wil doen en ik blijf niet stil over mijn walging.

"Zoek een fucking kamer." Schreeuw ik naar ze. Ze giechelt en hij steekt zijn middelvinger op. Zo gaat het hier. Iedereen negeert me een beetje of vertelt me op de een of andere manier mijn bek te houden. Ik vind het oké, het maakt me niets uit. Ik zit liever hier, in mijn eigen kamer.

Mijn vingers glijden over de stoffige planken van mijn boekenkast. Ik kan niet beslissen welke roman ik wil gaan lezen, Hemingway misschien? Hij geeft me een goede dosis cynisme. Bronte? Ik kan wel een disfunctioneel bullshit liefdesverhaal gebruiken nu. Ik pak Wuthering Heights en schop mijn schoenen uit voor ik in bed ga liggen.

Ik weet niet wat het is aan deze roman, waarom ik het zo vaak opnieuw kan lezen. Het is een fucked up verhaal, twee mensen die samenzijn maar dan uit elkaar gaan, niet alleen zichzelf, maar iedereen om hen heen kapot makend omdat ze te eigenwijs en egoïstisch waren om hun shit voor elkaar te krijgen.

Voor mij, is dat het beste fucking type verhaal. Ik wil iets voelen terwijl ik lees en sappige, roze, zonnige liefdes romans maken me misselijk.

"Fuck yes." Hoor ik een vrouwelijke stem kreunen door de dunne muren.

"Shut the fuck up!" Ik bonk tegen de oude houten muren en pak mijn kussen om het tegen mijn oren te duwen.

Nog één jaar. Nog één fucking jaar met bullshit lessen en makkelijke examens. Nog één jaar saaie feestjes met mensen die zich alles teveel aantrekken, die teveel geven om wat anderen denken. Nog één verdomd jaar mezelf inhouden voor ik weer terug kan naar Londen, waar ik hoor.

-------------------

Whooo! Hier begint Before :)

Je kan dit boek gewoon lezen, als je maar bijna klaar bent met After 1, dan zitten er geen spoilers in :D

Ik hoop dat jullie uitkijken naar de rest!