Sabahın ilk ışıkları ve ben delirmiş gibi kargalar bokunu yemeden yemek yapıyorum sırf uyku tutmadığı için yataktan kalkıp yemek hazırlamaya başladım en azından Jin hyung a götürürdüm yaptığım yemeği saklama kabına koyup masanın üstüne bırakmıştım
Hızlı bı şekilde yukarıya çıkıp hazırlanmaya başladım üstüme bol bişeyler giyip son birkez aynada kendime bakıp kapının arkasında montumu alıp aşağı indim az önce mutfağa bıraktığım kabıda bir poşete koyup evden çıktım
Jin hyung bana şükretmeliydi şuan ben ona yemek götürmesem kesin o işin başından kalkamadığı için aç kalırdı ama bi yandan da korkuyordum çünkü ilk defa birisine yemek yaptım umarım yediği gibi yüzüme püskürtmezdi kafamdaki düşüncelerden sıyrılıp en sonunda vardığım önümdeki suçluların bulunduğu hapisaneye baktım insan dışradan bakınca bile ürküyordu vakit kaybetmeden içeri girdim yürürken suçluların bağrışlarını duyabiliyordum
Koridorda hızlı yürüp merdivenler ulaştım Jin hyung un durduğu kata çıkıp suçluların izlendiği odaya girdim ve Jin hyung u kamera ya dalmış bir şekilde buldum
"Süpriz!!"sesim odanın içinde yankılanmasıyla Jin hyung un sandalyeden düşmesi bir olmuştu ben ona gülmeye başlarken o bana sinirli sinirli bakıyordu "Gülme ne gülüyosun hyung a gülünmez, hem senin yüzünden düştüm"
"Tamam tamam sustum"bunu derken bile gülüyordum oysaki"senin bu saate burda ne işin var rüyanda falanmı gördün beni"
"Sana yemek getirmiştim ama gitmemi istiyorsan gidebilirim"Jin hyung un yüzündeki mutluluğu başka biri görse şuan Nobel ödülü filan kazandı sanardı heralde Elimdeki poşeti masaya koyup kabı içinden çıkarıp kapağını açtım Jin hyung ise bişey düşünüyormuş gibiydi "hyung noldu yesene"bana öyle bı baktıki bişey istiyceğini anladım
"Jungkook yemek çok güzel gözüküyo ama lütfen beş dakika yerime oturup şu kamera daki adamı izlesen olurmu yoksa tam şuan altıma yapıcam da"yüzüne bakınca ben bile acıdım kim bilir ne zamandır tutuyo"iyi tamam hızlı ol hadi " Bunu dememle direk yerinden kalkıp koşturarak odadan çıkmıştı ben ise onun koltuğuna oturup kameradaki adamı izlemeye başladım
Neden sadece bu esmer adamı izliyordu ki Yakışıklı biri ve hiç suçlu tipi yok daha çok güçlü bı iş adamı Vibe nı veriyor ama bilemedimde kimin içinden ne çıkıcağını bilemezsin sonuçta kameraya dalmışken esmer adam o simsiyah irislerini bir anda kameraya doğru tuttu tırsmıştım sanki hemen yanımdaymış gibi hissediyordum esmer adam yavaş yavaş kamerya doğru yürümeye başlamıştı bi an beni gördüğünü bile düşünmüştüm neden kameraya böyle bakmaya başladıki şimdi bu
Bu sefer kameraya doğru ellerini tutmuş ve kelepçeli ellerini göstermiş ve pis bi sırıtış sunmuştu şuan jungkookun kafasından öyle kötü senaryolar geçiyorduki büyük ihtimalle bütün hapisanenin duyacağı şeklide bağırmıştı "NE İMA EDİYO BU ADAM HYUNG!!!"jungkook un bağrışından hemen sonra içeriye hyung u dalmıştı baya bı telaşlanmış duruyuyordu "jungkook noldu biri bişeymi yaptı?"jungkook sinirle yerinden kalkıp hyung unun yanına gitti
"Bu adam neden böyle saçma imalar yapıyo tecavüz cülükten filanmı girdi içeri sana böyle haraketler yapıyo"jungkook sinirle hyung una bakarken jin ise şaşkınlık yaşıyordu"jungkook ne saçmalıyosun adam geldiğimden beri yatakatan kalkmadı "
Jungkook un siniri yinede geçmemişti bunu herangi birinede yapamazdıki çok ayıp bişey o adama haddini bildirmeden şuradan şuraya adımını atmıycaktı"ona şimdi haddini bildiricem"kapıdan çıkıcağı an Jin tarafından durdurulmuştu "yer altı mafyasına haddini bildire biliceğini düşünmüyorum"adam mafyamıydı ondan böyle lüks bı hücredeydi
Tamam madem adama haddini bildiremiyo en iyisi burda daha fazla durmamak olur heralde adamın ölüm barındıran simsiyah gözleri hala üstünde gibi hissediyordu çünkü"tamam o zaman ben gidim daha fazla durmak istemiyorum burda yemeyi de yersin akşam gelirsin"Jin hyung beni kafasıyla onaylayıp kameraya geri döndü bende odadan çıkıp boş koridorda yürümeye başladım sıfırıncı katta inerken mahkum ların sabah sporu için çıkarıldığını gördüm ben yan sıraya bakarken birisine botoslama çarpmıştım dengemi kaybedip geri düşüceğim sıra biri belimden tutup beni kendine çekmişti
Taşamı carptım insanamı belli değilki kafamı kaldırıp baktığım da ise yine o siyah irislerle göz göze geldim donup kalmıştım bı kaç dakika öyle kala kalmıştım zorda olsa şoktan çıkıp kendimi ondan hızla uzaklaştırdım "ben özürdilerim"esmer adam ise tek kelime etmeden üstüm doğru yürümeye başlamıştı
Geriye doğru giderken sırtımın soğuk duvarı bulması bir olmuştu daha fazla yaklaşmıycağını düşünsemde yanılmıştım üstüm doğru eğilip boynuma doğru yaklaşıp durdu"o kelepçelerle seni altımda görmeyi istiyorum küçüğüm"bu cümleyi duyduğum gibi bütün vücudum alev almaya başlamıştı o üstümden çekilip yoluna geri dönmüştü fakat ben yerime çivilenmiş gibi kalmıştım
744 kelime kısa oldu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Off valla başım ağrıyo zor yazdım akşam yazıcam diye söz vermiştim fen projesinin üstüne hiç olmadı neyse ilk bölümü atmış oldum ilk ficin umarım beğenirsiniz sizi seviyorum aşklarımm 💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖
