Heartfelt Roses

Chapter 1

"what mom? are you leaving again? Are you going to leave me and dad just like that?" I held mom's left hand and tried to stop mom from leaving while I wiped my tears from my eyes.

Mom looked me in the eyes and she was struggling to try to get out of my grip on her hand until my hand let go of her grip and left without a single word coming out of her mouth I cried loudly just in case mom came back to me but she never did. After that day I saw dad hurting every day because of what mom did when she ran away and left us.

A few years passed before mom left me and dad and I still can't forget what happened on the past, I was too young when mom left me, that's why I hate her so much because of how she left me at a young age and I will never forgive her.

"Hoyy diara!! tulala ka na naman, naaalala mo na naman ba ang nangyari sa nakaraan mo sa pang iiwan ng mommy mo sayo at sa daddy mo??". Sabay tapik ng aking matalik na kaibigan sa aking balikat habang may hawak na kape sa kanyang kanang kamay

"Arayy!! ano kaba sherhey!! sakit non ah tskkk". sambit ko naman sa kanya at tinignan ko siya ng masama habang nakahawak ako sa kabilang balikat ko.

"So ano nga naaalala mo na naman ba ang mommy mo?". tanong nito saakin.

"Bakit may bago ba?, wla namang akong ibang naiisip bukod dun, anlaki kaya ng atraso ng babaeng yun saamin ni daddy dahil sakanya lumaki ako na malayo ang loob kay daddy". Naiinis kong sabi kay sherhey habang nakakunot ang noo ko.

"Ohh yan ka na naman nakakunot na lang palagi yan noo mo, pwede ba tigil-tigilan mo nga yan mas lalo kang pumapanget yan eh". sabay turo sa nakakunot kong noo habang nakangising inaaasar ako.

"Ahhh so sinasabi mo na panget ako kahit hindi nakakunot noo ko??, alam mo manahimik ka nalang pwede ba, dami mong sinasabi, dal-dal mo naman!!" sabay tayo at nagmamadaling naglakad paalis.

"Hoyyy diaraaa!! hintayyy!!, Ito naman pikon kaagad, pinapatawa ka lang e sungit naman nito" sigaw nito saakin habang nagmamadaling tumayo.

Papalapit na sana saakin si sherhey ng bigla niyang nabunggo si gelcy at hindi sinasadyang natapunan ito ni sherhey ng kapeng dala-dala niya kanina at tumapon ito sa damit ni gelcy, Si gelcy naman ay ang mortal kong kaaway, siya rin ay isang anak ng mayaman at kilalang pamilya sa buong bansa, at isa siya sa mga bully sa school namin at syempre siya ang leader ng mga bully.

"Shit!!!, Ano ba?! Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo? Natapunan tuloy ng kape tong dress ko, alam mo ba kung magkano to? Mas mahal pato sa buhay mo bwesit ka!!, anlaki pa naman ng mata mo tapos hindi mo ako nakita?" Sabay tulak kay sherhey at tumilapon siya sa lupa at agad naman akong napalingon at nakita ko ang ginawa ni gelcy kaya mas lalong uminit ang ulo ko at nagmamadali akong pumunta pabalik kay sakanya at tinulongang makatayo si sherhey.

"Pasensya kana gelcy hindi ko naman sinasadya tsaka nagmamadali rin ako kase hinahabol ko si diara". Pagpapaliwanag ni sherhey kay gelcy at ako naman ay pumunta sa gilid ni sherhey at nagsimula ng magsalita.

"Ano kaba sherhey wala ka namang dapat ipaliwanag sakanya ah, at isa pa siya yung hindi tumitingin sa dinadaanan niya o di kaya tanga lang siya kaya hindi ka niya nakita. Sino ba naman kasing tanga ang dadaan sa gilid e habang ang luwag-luwag naman ng daanan? Edi syempre siya". Sabi ko kay sherhey habang tinitignan ko si gelcy ng masama na may halong pang- aasar sakanya.

"Hoy diara ba't nangingialam ka na naman ha? Nagpapabida bida ka na naman".

"Aba ako pa binaliktad e siya naman tong sip-sip at bida-bida sa mga teachers para lang makakuha ng mataas na grades~".

"Ako na nga yung natapunan tas saakin kapa magagalit, bakit hindi mo kausapin yang kaibigan mong malaki ang mata na hindi naman tumitingin sa dinadaanan niya". Nagagalit na saad ni gelcy saakin at kitang kita ko naman ang guhit sa mukha ni sherhey na mukhang galit na galit at lalo na't marinig niya ang sabi ni gelcy.