Vlinderzucht

57 14 7
                                    

Ik wilde het niet
Maar zei toch ja
Bang dat mijn woorden een kloof zouden smeden
Vlinders bewogen zich in mijn buik
En zuchtten
Ze wisten wat komen zou
Ik zette mijn welgemeende valse glimlach op
En fladderde door de dagen
Tot het moment kwam
Waarop het begon te dagen

Giftige vlinders zuchtten in mijn binnenste
Ze staken en verspreidden verrotting
Ik kan goed tegen mezelf liegen
Tot het niet meer gaat
En dan wil je niet meer
Is alles te laat

De angst slaat in alle hevigheid toe
'Verlaat me niet'
Mijn brein schreeuwt 24/7
Probeert te vergeten
In een waas gaat het leven voorbij
Dromen die de werkelijkheid verbannen
Zijn beter dan het echte te omarmen

Ze blijven voortfladderen
Terwijl rupsen uit hun cocon breken
Met elke nieuwe ademteug
Doet een deel van mijn ziel meer pijn
Stemmen overheersen
Alles wat ik niet kan beheersen
Ik wil teruggaan in de tijd
Mezelf tot as laten vergaan
Niemand gelooft mijn leugens ooit
Behalve ikzelf al mijn hele bestaan

Nu zit ik hier te beven
Mijn gedachten doen mijn wil verbreken
Het gif komt langs elke porie eruit
Tranen die als poelen blijven staan
Ik kan het niet meer aan
Mijn brein zegt me nu
En dat zal niet veranderen
Dat iedereen belangrijker is
Dat ik zelf maar tot as moet verbranden

Echo'sWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu