Nakahiga ako sa isang parke na iilan lamang ang ilaw. Tahimik akong nakahiga habang pinagmamasdan ang ilan libong bituin sa langit. Marahan kong itinaas ang aking kamay at mistulang binibilang ang mga bituin sa langit.
Kahit ano pang panlilibang sa sarili ko hindi ko makakalimutan ang araw na iyon. Ang araw kung saan tinalikuran at iniwan basta basta matapos ang ilang buwang pagkakaibigan. Sa isang kurap biglang naglaho at nagbago ang lahat.
Kung sa ganiting paraan pala matatapos lang ang lahat. Bakit pa ako nagtiwala at ibinigay ang aking tiwala? Why do people come and go without telling goodbyes?
YOU ARE READING
Strangers with Memories
General FictionWe will never have an assurance to someone to stay in our life. No matter what kind of relationship, one of you will start to fall apart and leave you behind without saying a word. But what if this person suddenly appeared in your life again, but yo...
