ყველას 12 ისკენ ეღვიძება ზოგს სად სძინავს ზოგს სად. ყველამ წამალი დალია რადგან თავი უსკდებოდათ მერე კი ყველა რიგრიგობით შედიოდა საბანაოდ. ყველა როცა მოწესრიგდა უკვე 3 საათი იყო ყველას შიოდა ამიტომ საჭმელი შეუკვეთეს და ჭამეს. ყველა დაიშალა სარა თავის სახლში წავიდა რომელიც შუგამ გააცილა ლიზი და ნიკოლა და ჯონგუკმა წაიყვანა. ნიკოლა ლიზისთან რჩებოდა . სახლში მივიდნენ და ჩემოდნის ჩალაგება დაიწყეს რადგან მშობლიურ ქალაქში დაბრუნდნენ და ბებიის სახლი თავის სახელზე გადაიფორმოს.ფრენა საღამოს 10 ზე იყო წასვლაზე არავინ იცოდა გარდა ჯიმინისა. მოემზადნენ და წავიდნენ აეროპორტში
ლიზიყველაფერი მოაგვარეს და გაფრიდნენ. რამოდენიმე დამღლელი საათის შემდეგ ჩაფრინდნენ და პირდაპირ სახლში წავიდნენ .
1 თვის მერე.
ამდენ ხნიანი ძალისხმევის შემდეგ ლიზიმ როგორც იქნა გადაიფორმა ბებიას სახლი თავის სახელზე და გააქირავა. 1 თვის განმავლობაში ბევრი ნერვები დასჭირდა რათა თავის ნაბიჭვარ ბიძაშვილს არ წაერთმია სახლი. ამსაღამოს კი კორეაში ბრუნდება ნიკოლა კი რჩება.
ამ დროის განმავლობაში ბიჭებს ვერც წერდა და ვერც ელაპარაკებოდა.
მოემზადა და აეროპორტში წავიდა .
YOU ARE READING
ჯეონ ჯონგუკი
Short Storyჩვეულებრივი გოგონა რომლებსაც არც მშობლები ყავს და არც ნათესავები მეგობრები ეს ხომ ზედმედია. მარტო სული რომელიც სრული დაფიმანსებით ჩაირიცხება სეულის ყველაზე ცნობილ უნივერსიტეტში.