dekadans (minsung

maksat minho pişman olmasın

"Ne yapmalıyım?" Daha topu topu bir hafta bile konuşmadığım bir çocuk tarafından engellenmeyi kendime yediremiyordum. Hele de bu kadar yavşak iken, asıl önce benim engellemem gerekiyordu.
   Şimdiyse odamda changbin, hyunjin ve ben bu konuda ne yapabilirim diye bir şeyler düşünmeye çalışıyorduk. Çok gereksiz bir tepki verip onları bir anda evime toplamış olabilirdim ama dediğim gibi kendime yedirememiştim engellenmeyi.

"Bence kantine gelmesini bekle ve sonra bir anda karşısına geçip neden böyle bir şey yaptığı hakkında hesap sorup üstüne atla. Kantin draması herkesin görmeyi iple çektiği bir şey biliyorsun." diye saçma sapan düşüncelerini sıralıyordu hyunjin yerinde duramayıp.

"Seni de kantin dramalarını da sikeyim hyunjin ya."

"Çok kırıcısın olmadı bu." diye geveledi. Göz devirdim.

"Ben buldum!" diye bağırdı odanın diğer ucundaki changbin. Hyunjinin sikimsonik önerilerinden iyice bıkmıştım ve onlardan daha iyi bir öneri olması umuduyla seni dinliyorum edasıyla ona baktım.

"Spam gibi bir sürü mesaj at illa bakar." ben niye hep salak arkadaşlar edinmek zorundayım?

"Çocuk engelledi diyorum amk mesaj atınca nasıl görcek iletilmiyor işte."

"Görür görür ben inanıyorum. Bir kere bu denenip onaylanmış bir şey yani." dediği hiçbir şey gözümde anlam ifade etmiyordu fakat son dediği çok şüpheliydi. Onun hesabını vermesi için bir gün elbet sıkıştıracaktım.

"Olum hiç mantıklı gelmiyor ya defol git."

"Hiçbir dediğimiz sana mantıklı gelmiyorsa bizi niye buraya çağırdın amk?" Sinirlenip bir hışımla elimdeki telefonu aldı changbin.

"Hyunjin tut şunu bi" telefonumu kurcalamasına izin vermemek için debeleniyordum ama kollarımdan tutan hyunjin hiçbir şey yapamamam için ant içmiş gibiydi.

"Sen de mi brütüs ya hepinizin amjnakoymusum."

O ara telefonumdaki mesajlar bölümünden minhoyu arayan changbin bulduğunda hemen önerdiğini yapmaya koyuldu.

Jisung
A [iletilemedi]
B

Minho
C

Hepimiz ekranın başında şoke olmuş bir şekilde bakıyorduk.
"Ben size işe yaracağını söylemedim mi lan söyledim. Lakin bu kadar kısa süreceğini ben de düşünmüyordum. Ben yazdığımda bir iki saat sonra işe yaramıştı bu çocuk çok enayi herhalde."

Bu çocuk niye kendi hayatını anlatıp duruyor amk? Belki de sonra değil şimdi sıkıştırsam iyi olurdu.

"Niye ben yaptım, bende işe yaramıştı diyip duruyorsun lan yoksa sana da mı yazan var?"

Changbin şaka mısın der gibi bir suratla bana döndü. Hyunjin de ne diyeceğini merak ediyor gibiydi. Demek ki ikimize de söylememiş puşt.

"Sen bana defol dememiş miydin ya dedin dedin yazdı da işte benden bugünlük bu kadar söyle çocuğa bir dahakine bu kadar enayi olmasın."
Görüşürüz diyip evden çıkması bir oldu. Çok güzel kaçtı konudan valla allahına dua etmesi gereken birkaç konu var.

"Ben de merak etmiştim ya." hyunjin mızmızlanarak ayaklandı.

"Elbet söyler diye düşünme eylemi eylemekteyim."

"Sen sus ya mümkünse." ayaktayken ayağıyla beni oturduğum koltuktan düşürdükten sonra o da evden çıkmıştı. Günün sonunda yine yerde yatıp bu sefer engelinin kaldırılmasıyla zafer hissiyle dolan bir jisung vardı. Lakin ne yazmam gerektiğini bilmiyordum ona karşı. Konuşmak istediğim de pek söylenemezdi zaten. Sadece 73627.ye dediğim gibi ben engellenebilecek biri değildim ve beni engelleyebilecek herhangi bir insanın yaşayacağı pişmanlığı yaşamamasını istemiştim. Evet her şey bundan ibaretti.