A Beautiful Nightmare

ABN#4

Sorry kung maiikli yung mga recent chapters ah. I promise this time I'll make sure na hahabaan ko na yung mga chaps ko... Hehe..

********************************
Nightmare no. 4

Third Person's POV

Habang nagiintay sila ng oras ay tahimik lang silang nakaupo. Si Patrick nakatingin lang kay Giselle na nagse-selfie. Napansin yata iyon ni Giselle kaya bahagya siyang napatingin kay Patrick.

Ano kayang iniisip niya? Sabi ni Giselle sa isip niya.

Ano kayang gagawin ko? Wala naman akong maisip..                                                                          Sabi naman ni Patrick sa isip niya.

"Ano bang tinitingin-tingin mo dyan? Nagagandahan ka lang siguro sa akin." Sinabi niya yung una tapos yung huli binulong niya.

"Talagang ang taas ng tingin mo sa sarili mo noh?" Sabi naman ni Patrick.

"Of course. Bakit? Di ba ako maganda?"

"Marunong kang magtagalog. Diba sabi mo di ka marunong magtagalog?"

"Huh? I don't say na wala akong alam sa tagalog. At tyaka.. Ngayon mo lang napansin eh the whole time na we're chatting. Hindi ba uso ang motivation sa bundok?"

Pinaglalaruan ba ako neto? Sabi ni Patrick sa isip niya.

"Anong chatting motivation chuchu na yan? Walang ganyan sa bundok kasi hindi kami gumagamit ng oras oras."

"NYEH, KAYA PALA hindi ka marunong how to motivate your time, your words, yourself and your langguage."

"May ganon ganon pa sa ibang bansa? Tinde! Turuan mo nga ako ng mga outing outing na yan. Alam ko lang out of place eh."

"Hehehe... Out of town yun. Walang out of place sa outing. Ginagamit yung word na yun sa tao. For example, ako at ikaw.. Ako englishera-Ay! Wag yun. Eto eto.. Halimbawa, may dalawang tao nasa airport. Yung isa nakatingin lang dun sa isa na nagse-selfie kasi wala siyang ginagawa o wala siyang maisip na gawin kundi ang panuorin yung isa-"

"Teka- Parang tayo yang ineexample mo eh!"

"Exactly. Kanina nung nakatingin ka sakin kasi diba wala kang magawa kaya mo ko tiningnan?"

Tumango lang siya. "At dahil yon sa OP ka. Out of place ka. Hindi mo alam kung san ka lulugar kasi di mo alam kung anong ginagawa ko."

"Ahh. Wala pa bang time."

Napafacepalm na lang si Giselle dahil sa ka-out of place ni Patrick. Nasa bundok kasi yung ugali niya eh.

"Tatawagin ng airline ang flight na sasakyan natin. Lahat ng flights tinatawag."

"Ang astig!"

Napatingin uli sa kanya si Giselle. "Bakit? Di ka ba na-aastigan? Ang cool kaya."

*Double-facepalm*

May 3 hours pa bago tawagin ang flight nila.

£££

Giselle's POV

"Calling all passengers of flight E4 30103 bound to Korea, please proceed to gate 1." Sabi nung airline.

Tumayo na ako kasabay ng ibang mga pasahero. "Oh. Aalis na?" Tanong ni Patrick.

Hay naku po! Stop me! I'm gonna punch him na. Kanina pa ako nagtitimpi sa kaya.

"Isn't it obvious?" Naiinis na sabi ko sa kanya sabay bitbit ng mga luggage ko at iniwan na siya don.

Nakita ko naman na sumunod siya agad dala yung mga gamit niya.

"Uy! Bakit ka ba nangiiwan?"

"Hindi ko kasi type ang maghintay."

"Ahh. Kaya pala wala kang nagiging mga boyfriend kasi ayaw mong pinagiintay ka."

"Ano?"

"Wala."

£££

Hanggang sa pagupo namin sa upuan sa airplane ay kinukulit pa rin niya ako.

"Hindi ka talaga naniniwala sa miracles noh?" Another question nanaman niya.

"Oo nga! Kulit nito." Naiinis na sagot ko.

"Hindi ka naniniwala kahit sa forever?"

"Yes."

"Weh..? Di nga?"

"Even in true love."

"BITTER."

"I'm not bitter. Its just that... It really doesn't excist beacause in reality, there are no sense is such that kind of thing. That the thruth and the fact that it doesn't really excist.."

Napatingin siya sakin kaya nagtanong ako. "Why?"

"Speech?"

"Ewan ko sayo."

Tumingin na lang ako sa may bintana at natulog na lang.

****************************

#KulitTrip. Hehehe..