Saiji's Pov
Natapos ang buong klase namin nang parang walang nangyari. Di ko kasi maalis sa isip ko yung kaibigan nung nakabangga sakin kanina chinito sya, matangkad, mestizo tapos ang pogi nya ackkkkk<3.
"Uyy, sabay na tayo umuwi wala kasi akong kasabay ih" saad ni dianne
"Sige, sure" sagot ko
Lumabas kami ng school nang puro kwentuhan, tawanan, harutan kaya kahit papaano ay nawala ang kaba ko kanina na baka wala akong maging kaibigan dito sa school.
"Hatid na kita sa inyo?" tanong ko kay dianne
"Wag na malapt na naman na eh" saad ni dianne
"Sige ikaw bahala Ingat ka ha" saad ko
"Sige ikaw din byee" sambit ni dianne bago tuluyang umalis
"Byeee..." saad ko bago tuluyang naglakad pauwi
Saiji's Pov
Nasa labas palang ako nang bahay ay rinig kona ang sigaw ni Dad sa labas ng bahay namin
"Bakit ka bumalik? Para kunin si Saiji? para ano? para ipadala sa nanay mong matapobre? Hindi sya aalis walang pwedeng kumuha sa kanya" saad ni Dad
"Aba teka lang kung makapagsalita ka akala mo ikaw lang ang may karapatan sa kanya ah
magulang nya din ako anak ko din sya at di lang ikaw ang may karapatan sa kanila kaya kukunin ko na sila sa ayaw at sa gusto mo Juanito" saad ni mom
"Aba teka lang din ho? Nanay? May karapatan? Kukunin? Sino ka para kunin kami ni jenny? sa pagkakaalam ko wala na akong nanay, diba nga iniwan mo ako? iniwan mo kami? So how could you be so sure na sasama ako sayo?, nagmakaawa ako na wag mo kaming iwan pero nag stay kaba? 10 years akong nagantay sayo dahil akala ko babalik ka, ilang araw akong di nakatulog sa kaaantay sayo, and then i realized na i don't need you anymore and we don't need you anymore. Tanggap kona na hindi kana babalik pero bakit kung kelan natatanggap kona bigla kang bumalik at nagparamdam after 10 years? nagtataka ako ngayon bakit bumlik ka eh diba magkasama kayo nang matapobre at napakataray mong nanay? And alam mo bang sobrang tuwa ko nung may narinig akong chismis na namatay kan-" di ko na naituloy ang sasabihin ko nang sumigaw si Dad
"SAIJI!!" saad ni Dad
"What?? Totoo naman ah and dapat nya lang marinig yung sasabihin ko ang kapal kasi ng mukha nang babaeng to na bumalik kung kelan naka move on na tayong lahat" saad ko
"Anak, I'm sorry di ko naman sinasadyang iwan kay-" di na ito nakapagsalita nang sampalin ko ito sa mukha
"SAIJI!!! That's enough" saad ni Dad
"Dad hindi pa yon enough kumapara sa mga sakit na binigay nya satin kaya please dad let me finish, dumating sya dito nang makapal mukha nya kaya papanipisin ko lang" saad ko
"Anak? I'm sorry? di mo sinasadya? ano to joke? ginag*go mo ba kami dito? ano yon nadapa ka at naisipan mong ayaw mona samin? tigiltigilan moko jan sa kaartehan mo ah di yan tatalab sakin at tsaka pwede ba umalis kana? di ka namin kailangan" saad ko
"Anak please babawi ako gagawin ko lahat patawarin nyo lang ako please" saad nito.
"Kahit anong paliwanag mo di na magbabago desisyon ko hinding hindi ako aalis dito kaya umalis kana at wag na wag ka nang babalik" saad ko bago ito ipagtulakan palabas.
"Tandaan mo Juanito babawiin ko sila sa ayaw at gusto mo maghanda ka ng abogado mo kukunin ko sila" saad nito bago umalis.
