My Unforgettable Vacation

CHAPTER 7

Ash POV:
Maaga akong nagising.Kinuha ko phone ko pag kaopen ko mukha niya agad ang nakita ko.I miss him so much.*tears falling*.Umiiyak na nman ako dahil sakanya.tss I need to forget him.

Kaya binura ko mga pictures niya at pinalitan ko wallpaper ko ng mukha ko.

Lumabas muna ako sandali para mag lakad lakad.Ang sarap mag lakad ng gantong oras ang tahimik pa..*smiles*

*Unregistered number calling*
A:Hello? whose this?
S:Si **** to.Kumusta kana?
A:*tears falling*
S:Hello andyan ka pa ba?
*end call*
Bakit sya tumawag.Nakakainis kung kelan kinakalimutan ko na sya ngayon pa siya mag paparamdam ulit.Para ano saktan na naman ako.*sobs*umupo muna ko sa bench at patuloy lang ako sa pag iyak.

Adrian POV:
Hindi ko alam bakit maaga akong nagising.Kaya nag lakad lakad muna ako sa labas habang tahimik pa.Sa pag lalakad ko may narinig akong umiiyak.Sino kaya yun?Na curious ako kaya pinuntahan ko para tignan.
*lakad lakad lakad*

May nakita akong babae na naka upo sa bench umiiyak.She looks familiar.Kaya linapitan ko siya.

Di ako nag kamali she's really familiar.

"Oh punasan mo luha mo."inabot ko sa kanya yung panyo ko.Nagulat siya pinunasan niya agad yung luha niya ng kamay niya.Bakit kaya umiiyak tong babae nato dito.

"Anong ginagawa mo dito?"mataray nyang tanong.

Ang taray talaga ng babaeng to.Pasalamat siya maganda siya.

"Bakit pag aari mo ba tong lugar nato?masama bang dumaan dito tsk?"tanong ko.Hindi na sya umimik.Umiiyak na naman siya.

"Kunin mo na tong panyo."abot ko ulit sakanya.Nakaramdam ako ng awa sa kanya..

"Salamat."maikli nyang sagot sabay kuha.

"Bakit ka ba umiiyak?"tanong ko.D naman siguro masamang mag tanong.

"Ah wala kalimutan mo na yun basta wag mo na lang ipagsabi na na kita mo kong umiiyak."sagot nya.

"Ok ikaw bahala.Sige mauna na ko.Sa susunod wag ka nang iiyak mag isa dito."sabi ko.

"Sige salamat sa pagpapahiram mo ng panyo ibabalik ko na lang sayo bukas."sagot nya.

"Sige."maikli kong tugon.

Dumeretso na ko sa tambayan ng tropa.Andun na daw kasi yung dalawang loko.

Naaalala ko na naman yung babaeng yun kumusta na kaya siya umiiyak pa ba siya.Kanina ang amo ng mukha niya para siyang anghel.*smiles* That time parang naramdaman ko na kelangan ko siyang protektahan.

"Uyy pare bakit ka ngumingiting mag isa diyan nababaliw ka na yata."pang aasar ni Jave.

Ako ngumingiti?

"Bakit masama na bang ngumiti?"sarkastikong tanong ko.

"Naninibago lang kami sayo pare.Ngayon ka na lang kasi ngumiti.Di tulad nung nag hiwalay kau ng ex mo.Halos di ka na marunong ngumiti nun."paliwanag ni Terrence.

"Sino ba iniisip mo pare?"tanong ni Jave

"Basta.manahimik na nga lng kayong dalawa dyan."

Nag laro na lang ako sa phone ko.Pero di ko padin maiwasang mag alala sa babaeng yun di ko alam bakit nag kakaganito ako.

Ash POV:
Nagulat ako kanina kay Adrian nakita pa tuloy niyang umiiyak ako-_-.Ano nakain ng lalakeng yun at pinahiram ako ng panyo.Pero I admit medyo sumaya ako nung nakita ko siya di ko alam kung bakit.Mabait din naman pala yung lalakeng yun eh.*smiling*

Hawak ko ngayon ung panyo niya may nakalagay na pangalan nya.Bukas ibabalik ko na sa kanya to.

Bumalik na ko sa bahay.Tinamad na kasi akong mag libot.

Pag kabalik ko sa bahay nahiga muna ako dahil sobrang nakaka tamad tong araw na to para sakin.

[A/N]:
Yan po muna UD ko for now.Try ko po mag UD later pag d ako tinamad hehe...Sana po suportahan nyo tong first story ko para ganahan akong gumawa ng bagong stories..thanks sa mga silent readers kung meron man...