BÖLÜM-8

341 62 14
                                    

Duru da gelince sohbet etmeye başladık.

Eymen sürekli salak saçma espriler yapıyordu.

Demir ise ne yaptığı belirsiz. Bir gülüyor bir surat asıyordu.

Ben mi?... Ben ise kaçmak fikrini aklıma soktum ve dikkat çekmemek için onlarla normal olmaya çalışıyordum.

Saat neredeyse 16.30 olucakken
"Arya biz şurada ki sahaya gidiyoruz"
Dedi Eymen

"Tamam bende tuvalete gideceğim." Dedim. Halbuki yalaaannnn.

Bisiklet sahası biraz uzaktı gittiğimi fark etmeleri uzun sürerdi.

"Arya ben de geleyim seninle"dedi duru

"Hayır Duru sen git ben sonra hızlıca gelirim."dedim

"Emin misin?"dedi

"Küçücük yer kaybolamam herhalde"dedim

"Tamam. Çabuk gel"dedi ve gitti

"Tamam. Tamam gidin hadi"dedim

Onlar yavaş yavaş giderken bende ayaklandım.

Onlara zıt olarak ben daha hızlı gittim. Tuvaleti bulduğumda ise sadece kapıyla bakıştım.

Arka kapıyı aradım ama bulamadım. Sonra bir hademe gördüm. Ona sorup sormama arasında kaldım. çünkü demir belki ona sorabilirdi.

Ama karar verdim ve sordum. Eğer sormazsam kaçamazdım.

"Bakabilir misiniz?"dedim

"Buyrun"dedi çalışan

"Arka kapı nerede?"dedjm

"Şu tarafta" dedi. Parmağıyla solumu işaret ederek.

Hızlı hızlı çıktım.

Önünde arabalar vardı. Neyse ki demirin arabasının anahtarını çaldım yoksa ben nasıl giderdim. Gelmemiz zaten yarım saat almıştı.

Hemen yüzlerce arabanın içinde onunkini buldum.

Olum niye bu kadar çok araba var lan? Gününü bulmuşlar!

Arabanın kapısını açtığımda yanlışlıkla bir adama çarptı.

"Ah üzgünüm gerçekten üzgünüm" dedim

"Sorun yok küçük hanım"dedi

Cevap vermedim ve hızla arabayı çalıştırdım.

İlk işim kendi evime gidip paralarımı almak olacak ondan sonra. Havalimanına gidecektim ve en yakın tarihli uçağa binecektim.

Arabayı son sürat sürüyordum.

Onlar peşimden gelemezdi çünkü araba bende ansjsksm

Ama yine de hızlı olmakta yarar var. Tabii şeytan yoksa eheh.

•°•°•°•°•°•°•°•°

Sorunsuz geçen yolculukta evime gidip paralarımı aldım ve değer verdiğim bir kaç şey aldım.
Ve şimdi de havalimanındaydım.

Danışmaya doğru yürüyordum.

"Merhaba. En yakın tarihli uçak ne zaman kalkıyor?"dedim

"Yarım saat sonra için Ankara uçağı var ve yer mevcut. Dilerseniz size bileti verebilirim"dedi danışman

"Evet evet hemen!"dedim

"Tamam. Alın biletiniz. Şu kapıdan giderseniz size yardım ediceklerdir"dedi

"Teşekkür ederim"

Hızla kapıdan içeri girdim. Ve bir görevli beni uçağa götürdü.

Ben buraya gelene kadar 20 dakika geçti.

Bu kadar sakin olması biraz tuhafıma gitti. Umarım bok yoluna girmem.

Uçağın kalkmasına son 5 dakika ve 10 dakika kala uçağın kapılarını kapattılar.

Ki aşağıda bağırma sesleri geldi.
Camdan aşağı bakmaya çalıştığımda ise demiri gördüm.

Sakin olmam lazım. Sakin ol Arya. Uçakta güvendesin!

Uçak havalanmaya başladı ki demirle ilgili duyduğum son ses

"Geri geleceğim!" Oldu.

Hah! Geri gelecekmiş (!) Bokuma gelirsin sen! Ben Ankara'da mutlu olacağım 😉

D-DUR BİR DAKİKA!
ANKARA- GİTMEK- ŞEHİR DIŞI- ARKADASLARDAN UZAK- OKULDAN UZAK- KEREMSİZ ve DURUSUZ!

Ellerim titremeye başladı. Ben yalnız kalamam. Dayanamam.

"UÇAĞI İNDİRİN!!"Dedim

Herkes bana tuhaf tuhaf baktı.

Bir görevli "hanım efendi böyle bir şey söz konusu değil. Havadayız şu an"dedi

"Bana ne! Bana mı havada! İndirin ben geri döneceğim!"dedim

"Böyle bir şey söz konusu değil"dedi

"Söz konusu olacak!"dedim

"Hanım efendi indiremeyiz!"dedi adam

"İndiriceksiniz!"dedim inadına

"Geri dönemdeyiz çünkü çoktan kalktık"dedi

Ağlamaklı gözlerle sustum ve önüne döndüm. Yapacağım bir şey yok. Ankara'ya gittiğimde belki şansım varsa geri dönebilirdim.

•°•°••°•°•°

2 saattir havadayız. Ve birazdan inecegimiz anons edildi.

Telefonumu çıkarıp biraz uğraştım. Bir sürü arama, mesaj, bildirim...

Sadece mesajlara baktım. Zehra, Kerem ve duru mesaj atmış.

Kerem: KIZIM KAÇMAK NE DEMEK OLUYOR!!! SEN ONUN YANİNDA GUVENDE OL DİYE SENİ ONA EMANET ETTİM. NE YAPTİ DA KAÇTIN!!

Siz: Kerem ben onun yanında tutsağım resmen! Beni asla bırakmayacağını söyledi. Ben özgürlüğümü, kendi evimi ve sizi istiyorum.

Sonra Zehra'nın mesajlarına girdim.

Zehra: kızım madem kaçıyorsun beni niye götürmüyorsun! Seninle ne güzel Ankara'da denize giricektik!

Siz: ben İstanbul'a geri geleceğim.

"Geri geleceğim" diye tekrar ettim.
Senin gelmene gerek yok demir çünkü ben geliyorum.

Durunun mesajlarına girdim.
Ses kaydı atmış

Islak havlu: ARYA KACMAK NE YA! KACMAK NE?! NE?! BEN SENİ O KADAR ARADIM KAYBOLDUN SANDIM! COK KORKTUM BEN!SEN NASİL KAÇARSIN!!!!

Siz: merak etme en kısa zamanda geleceğim.

Dakikalar sonra Zehra'dan mesaj geldi.

Zehra: SAÇMALAMA BEN DE GELİYORUM ORAYA VE BİZ ORADA YASAMAYA BAŞLIYORUZ!

Bu kızı seviyorum ya. Her seferinde beni güldürüyor.

Uçak iniş yaptığında aşağı indim ve en yakın oteli bulmak için konuma baktım.

10 dakikalık uzakta bir 5 yıldızlı otel varmış. Taksi çağırdığımda ona adresi gösterdim ve gittik.

•°•°•°•°•°•°°•

Yorgunluktan ölüyordum! Hemen kendimi sıcak suyun altına attım. 20 dakika falan altında kaldıktan sonra çıktım ve sadece birkaç kıyafet ve pantolondan ibaret olan bavuluma baktım.

En rahat giysileri giydim. Sonra kendimi yatağa attım. Uyumaya çalışırken alt katta bir kavga sesi geldi. Benlik bir şey olmadığını düşünerek uykuya bıraktım kendimi.

^^^^

Biliyorum kimse pek okumuyor ama okuyanlar var.
Başarıyla kalın.

İyi günler dilerim 💙💙💙

YARI MAFYA'M/ YARI TEXTİNG ✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin