Arabadan indiğimde tüm duygularım karmakarışıktı.Geçmişle yüzleşmenin vakti gelmişti.Evin kapısı çalmadan açıldı ve karşıma 4 sene önce kaçtığım ve yüzü hiç değişmeyen Semiha teyze çıktı karşıma.
'Hoşgeldin Ebruuum.'
'Hoşbuldum Semiha teyzecim.'
Tam konuşacakken bir anda Yakup'un sesini duyunca kalbimde bi acı hissettim.Ama ağlamak yoktu.Ben ağlamaya karşıydım,her şeye katlanmıştım bunca zaman.
Yakup ağa,
'Hoşgeldin,hele gel bir otur kızım.'
'Kızım mı,yaptığın onca şeyden sonra bana kızım nasıl diyebiliyorsun!'
'Ebru ben...'
'Sakın özür dilemeye kalkma bana.Seni asla affetmicem.'
'iyi o zaman.Her şeyi biliyorsundur.Birazdan seni istemek için burda olurlar....'
Duygusuz herif.Ben yine ısrar eder diye düşündüm.Zaten imkansıza zorluyordum.Düşüncelerimin arasından Yakup ağanın sesiyle çıktım.
'Semiha mutfağı göster'
'biliyorum.Kendim giderim.'
Yinede beni dinlememiş arkamdan Semiha teyzeyi göndermişti.Aslında iyi yaptı.Çünkü onca kişiye kahve hazırlamazdım.Acaba nasıl birisi....Evleneceğim adam.Tanımıyordum ki onu.Ben Buğra'yı seviyordum.
'Neden,neden ben Semiha teyze dayanamıyorum bunlara artık.'
'Üzülme kızım.Bende çok üzülüyorum,ama biliyorsun kararlar verilmiş.Ağa sözünün üstüne söz mü gelir?'
Haklıdı.Ne kadar çırpınsamda Yakup ne yapar eder beni evlendirirdi tanımadığım adamla! Ama pes etmek yok Ebru,ASLA!
'Kiminle evlenicem,ismini bile bilmiyorum daha.'
'Fatih ağaya istediler seni kızım.'
'Beni nerden görmüş?'
'Babası Raşit ağa görmüş seni o istedi.'
Büyükler...
'Ben üniversite okuyorum.Onunla evlenmem!'
Semiha teyze bişey demedi.Sessiz kaldı birkaç dakika sessizlikten sonra bi ses gürültüsü duydum.Pencereden baktığımda....
'gelenler kim'
Onlar.Geldiler işte.Bak bu tuzlu olanı kocana vereceksin'
Kocam.Öyle deyince pencereden ona baktım.Aslında fena değil gibiydi.Bronz bir teni,Çok uyumluydu....Dur bi saniye,sus Ebru!
'tamam Semiha teyze.'
Diyip avluya girdim.Kahveleri dağıtıp yerime oturdum.Fatihi izliyordum tuzlu kahveyi nasıl buldu acaba.Götür,Götür vee :)
Büyüklerin yanında püskürtemedi zavallı,kıpkırmızı oldu.O sırada kaynanam(!) nurten söze girdi.
Maşallah kızımızda pek güzel'
'Siz yanlış görüyosunuzdur.bence bi gözlüğe ihtiyacınız var'
Fatih öksürünce,gıcık,patladım.
'susmicam,sen kimsin de beni susturmaya çalışıyorsun'
'O senin kocan olacak'
Kocam olamayacak.Gerçekten bıkmıştım,kaldıramıyorum...Tamam,hoşlandığım biri vardı ama evlenmeyi düşünmüyordum şuan için...Şimdi benim sözüme gerek duymadan beni veriyorlar...
