fuck boi | hyunchan ✓

🔞🕯

kısa düz yazı bölümü

____________

"Artık bitirdin mi?"

"Neredeyse. Sormayı keser misin?"

"Ama sonsuza kadar sürüyor!"

Hyunjin, Chan evde yapması gereken bazı işleri bitirirken onun kucağına oturdu. Genç olan, işinin ne zaman biteceği ya da yakın zamanda bitip bitmeyeceği konusunda onu rahatsız ediyordu.

"Sürtük gibi mızmızlanmayı bırak. İşim bitmek üzere." Chan, uygulamayı ve ardından dizüstü bilgisayarını kapatmadan önce son birkaç şeyi yazarken gözlerini devirdi.

Hyunjin'i kalçalarından tutup yüz üstü masaya itmeden önce dizüstü bilgisayarı bir kenara koydu.

"Ayh!" Hyunjin ani hareket karşısında ciyakladı. Yüzü masaya çarptı.

"Seni küçük sürtük. Seni becermek için sabırsızlanıyordum." Chan kalçalarını ona doğru yuvarladı ve Hyunjin inledi.

Hyunjin'in, Chan'ı rahatsız ederken sürekli onu uyardığını söylemeyi unuttum mu?

_________

İkisinin birbirleriyle eğlenceli vakit geçirdikleri bir saatten sonra Hyunjin, Chan'ı ve gerçekte kalabilme yeteneğini sorguluyordu.

"Biliyorum. Benimle kal." Chan, kalçalarını ovuştururken fısıldadı.

"Beni bir daha bırakmayacak mısın?"  Hyunjin sesinin çatladığını hissedince sızlandı.

"Hayır. Bir daha asla." Chan, geri kalan kıyafetlerini çıkarırken onu ikna etti ve yatağa götürmek için kaldırdı. Onu yatağa yatırıp yanına uzandı. Hyunjine sarılırken ikisini de örttü Chan, Hyunjin uykuya dalmadan önce alnını öptü.

Chan, göğsünün inip çıkmasını izledi. Nasıl da mışıl mışıl ve sevimli bir şekilde uyuyordu. Hiçbir şey yapmadan bile güzel görünüyordu.

Büyük olan, Hyunjin ile tanışmasaydı şu anda ne yapıyor olacağını düşünürken yanağını ovuşturdu.

Muhtemelen sarhoş olup rastgele birini eve götürüyordur.

Ama sonra Hyunjin'in ona nasıl hissettirdiğini hatırladı. Ne kadar sevgi dolu ve özeldi. Ne kadar da türünün tek örneğiydi.

Bu yüzden kalmayı öğrendi.