Düzelecek.. (bkdk)

1

            Izukudan;

    Pencerenin önünde oturmuş kitabımı okuyordum, tabi buna okumak denirse
     Dışardan gelen ışık gözümü kamastirmaya başlayınca kitabı kapatıp tamamen pencereye yöneldim
    Karşı binada bir hareketlilik vardı, sanırım annemin dün söylediği gibi yeni komsularimiz bu eve tasiniyordu aslında pek umrumda değildi benimle tanismasalarda olurdu

      Biraz daha karşı evi izledikten sonra annemin cagirisiyla alt kata indim
    Evde sadece ben ve annem yaşıyorduk

     Alt kata indim, annem yemek hazırlamıştı çok leziz gözüküyordu

İnko; oturmadan önce şunları yeni komsumuza götür"

Anneme dik dik bakmıştım, çünkü ben insanlara temas edemiyordum daha doğrusu onlara dokununca kriz geçiriyordum bu yüzden onlara yemek falan götüremezdim

"Hadi anne bunu yapamicami biliyorsun"

    Annemin yüzü düşmüştü çünkü küçüklüğümden beri onun dışında kimseyle zorunda olmadan konuşmamıştım ve büyüzden inat etcegini biliyordum ve öylede oldu

İnko: lütfen oğlum hem eldivenlerini giyersin

   Ben ne kadar itiraz etsem de annemin vazgecmiceğıni bildiğim için kabul ettim

    Şuan yeni komşumuzun kapısının önündeydim kapıyı çaldığımda acmamalari için dua ettim bu sayede anneme evde yoklar diyip geri dönebilecektim
  Kapının aralanmasiyla tüm hayallerim suya düşmüştü .

___________________________________________________________

Olum ilk defa kitap yazıyorum nasıl olduğu hakinda hiçbir fikrim yok ama sıkıntıdan devam edicem gibi gozukuyo