𝑺𝒊𝒍𝒍𝒂𝒈𝒆-𝑯𝒚𝒖𝒏𝒍𝒊𝒙

★

Geçmiş ve gelecek yalnızca mitti. Geçmiş ölen şimdi ki zamandı ve gelecek hiçbir zaman var olmayacaktı,
çünkü ona ulaştığımızda gelecek şimdi ki zamana dönüşecekti.Şimdiki zaman sahip olduğumuz tek şeydi.Sürekli devinen,sürekli değişen birşeydi şimdiki zaman.Yakalamanın tek yolu gitmesine izin vermek,onu serbest bırakmaktı.Geçmişte yaşananları nasıl geride bırakabilirdi insan? nasıl kapatabilirdi geçmişin yaralarını?
nasıl tekrar aydınlatabilirdi sönen yıldızını?.Geçmişe dönüp baktığımda bazen sadece diyorum,neden tüm bu olanlara rağmen sustum veyada neden kimse tarafından değerli görülmedim,kimsenin umrunda olmadım ve sadece acı ile bir yaşam sürdüm.Gelecekte birçok şeyi değiştirebilmek isterdim.Yani eğer ölmüş olmasaydım en çokta senin değişmeni isterdim Hyun,senin beni tekrar sevebilmen için her yolu deneyip geleceği değiştirmek isterdim.Ailemin sevdiği ve umursadığı bir çocuk haline gelebilmek isterdim,diğerleri gibi zeki ve yeterli olabilmek isterdim.Ancak biliyorum ki hayat bir oyun gibiydi ne olursa olsun oyunlarda belli hileler vardı ve bu hileye sahip olanlar her zaman üst levele yükselirdi ve gerçekten çabalayanlar ise tek hamlede silinirdi.Aslına bakarsanız bir oyunun yedek piyonu gibiydim,hani hep derler ya "hayat bir oyundur ve sen başrolsün geriye kalan herkes ise bir piyon.Kurucu sensin ve hayatını istediğin yönde şekillendirebilirsin."
Hayatımı istediğim gibi şekillendiremediğime göre neydim ki ben? bir piyon veya belki de bir hiç.
Ve eğer bir çıkmazdaysanız,ışığınızı bulamıyorsanız bile yinede pes etmeyin olur mu? en azında kendiniz için ve yaşanmışlıklar için.
Hadi bugün hep birlikte ilk ve son kez ölelim. kanayan yaralarımızın yağan yağmur ile birlikte arınıp yok olduğunu hissedelim.Son kez bir mektup yazalım yaşanmışlıklar ve yaşanmışlıkların altında ezilen insanlar ve kendimiz için.Kendimizin ışığı olalım.