Fourth Of July - Minsung

0.1

17 yaşında bir  gençtim hayatım ne kötü ne de iyiydi annemle bazı sorunlarım sayılmazsa tabi ki de hayır annem öyle kötü birisi değildi sadece bilmiyorum bazen tartışırdık  

her şeyin başlangıcı o gündü teyzem bize gelmişti belki kuzenim Changbin de gelmiştir diye odadan çıktım da bin pişman oldum yoktu biraz orda durduktan sonra teyzeme sordum

"teyze Changbin nerde gelmedi mi" bile bile bize gelmediyse çok kırılacaktım ona çünkü bazen bilerek üşendiği için gelmezdi

" hayır o şuan yatılı kursta " 

"ne?!"  neden niye yatılı kursta ki o bana niye hiç demedi

annem hemen teyzeme dönüp merakla sordu 

" yatılı kurs olarak tam olarak nerde neden yolladınız"  meraklı annem işte bir şeyi öğrenmese şaşırırdım yani

" Changbin ders çalışmıyordu evde sadece telefonla oynuyordu biz de babasıyla buna karar verdik , şimdi dersleri yükseldi kurstaki hocaları onu çalıştırıyor " diye de ekledi odada ki herkes teyzemin bunu hava atmak için yaptığını biliyordu sesindeki ton da çok belliydi öyle olduğu

" Aaa öyle mi Jisung da gidecek zaten"

" ne bundan neden benim haberim yok "

" Ben şuan karar verdim sen de evde sürekli telefonla oynuyorsun dışarı bile çıkmıyorsun " evet annem yine benim adıma bana bile sorup danışmadan kararlar alıyordu bu sadece şuan olmuyordu 

" hayır anne ya ben gitmek istemiyorum bana ne benim için cehennemden farksız olacak anne istemiyorum ya" anneme karşı geliyordum çünkü istemiyordum kurs ve yatılıydı kesin telefonları da alırlar

" Jisung beni ikiletme senle bu konuyu sonra konuşuruz şimdi her zaman ki gibi odana çekilir misin? " hayır bu bir rica ya da soru değildi emirdi ve de aşağılayıcıydı iğnelemişti sözleriyle canımı yakmadı diyemem ama eskisi kadar üzmüyordu

annemi ikiletmeden odama gittim çünkü sonrası teyzem için malzeme olacak beni aşağılayacak ve de annemi zor duruma sokacaktı sonra annem de bunun acısını benden çıkaracaktı biliyordum her zaman böyle olurdu şaşmaz

odama geçtiğimde hem sinirliydim hem de mutsuzdum annemin bu davranışları sinirimi bozuyordu her zaman yapıyordu benim haklarım yoktu abim ve ablama iyi davranırdı bana gelince sanki onun evladı değilmişim gibiydi annemi anlamıyordum kurs büyük ihtimalle kalabalıktı ve de bu beni gerip nefesimin daralmasına sebep oluyordu kalabalık yerler insan topluluğu düşüncesi bile beni çok gererdi anneme bunu anlatmazdım anlatsam da geçiştirirdi hep yaptığı gibi, kurs düşüncesini annemin aklından çıkarmalıydım ve bu çok zor olacaktı annem çok nadir istediklerimi yapardı

yarım saat sonra teyzemler gitti ve annem onları uğurladıktan sonra direkt sert adımlarla odama geliyordu artık ayak seslerinden annem olduğunu anlayabiliyordum ve nazik bir şekilde kapımı açtı  nazikçe yatağıma oturduğuna bakılırsa uzun bir konuşma olacaktı elbette tatlı bir dille isteyecekti nazik yaklaşırdı ama dediğini yapmak zorunda olduğumu bilirdim hep 

" Bak Jisung bu senin hayatının şansı bebeğim ablan ve abinin ne kadar başarılı olduğunu biliyorsun sen daha sınıfı zor geçiyorsun ne olur bu şansı tepme "

" anne istemiyorum gitmeyeceğim oraya ne olur daha fazla isteme beni zorla götürsen bile orda olay çıkartır kendimi attırırım hocalarla kavga ederim yemek yemem "

" Jisung" sesi biraz sert gibi çıkmıştı derin bir nefes alıp konuşmaya devam etti "yapmasan böyle üzüyorsun beni canım hadi diretme beni "

" asıl sen diretme anne istemiyorum dedim söylediğim gibi cehenneme git diyorsun bana "

annem gözlerini biraz kapatıp iç çekti sinirletmiştim galiba ama umurumda değildi biz böyle çok sık kavga ediyorduk " Jisung o zaman seninle bir anlaşma yapalım oraya bir haftalığına git eğer orayı gerçekten sevmezsen seni daha fazla oraya götürmem olur mu?" 

ne ne annem bana adil bir şey teklif etmişti üzgünüm anne ama bu sefer sen kaybettin ben kazandım oraya gidecektim ve sevmediğimi söyleyecektim annemin yalan söylemediğini düşünüyorum çünkü böyle bir konuda yalan söylemezdi prensipli bir kadındı yalanı sevmez söyletmezdi de ve kabul etsem de etmesem de zaten oraya kolumdan tutup zorla da olsa  beni götürecekti anneme sinir olmuştum ilk başlarda ama ona teşekkürlerimi iletirim sayende anne iyi bir şeye sebep oldun

" tamam ama anne ama sadece bir hafta beğenmezsem beni geri alırsın "

" aferin beni zeki oğlum " omzumu pat patlayıp odadan çıkmıştı annemi diretmenin bir manası yoktu sonuçta hep o kazanırdı 

Bunu paylasirsam ki paylasabilirsem kendimle gurur duyarim her zaman yazdiklarimi saklayan birisiyimdir boyle de bir sey yazmak geldi aklima benim icin fazla degerli bir kitap

Galiba sonunda paylasttim iyi okumalar