yoongi
dün tam dört yıl olmuş.
yanındayken zamanın efendisiyim sanırdım. seninle saniyeler bir ömür gelirdi, günler kısacık bazen. biz nasıl istersek.
şimdi her şey akıp giderken bakakalan bir köleyim sadece. öyle zincirlemişler ki beni hareket dahi edemiyorum.
senin için nasıl geçti zaman, jimin-ah?
neredesin, ne yapıyorsun bilmiyorum.
dört yıldır izin vermediğin ve bildiğin gibi, yine senden çok uzağım ben.
bu mesajları göreceksin, yine cevap vermeyeceksin. bunu biliyorum bir tek.
dört yıldır yaptığın gibi.
beni düşününce senin de her hücreni ince bir sızı kaplıyor mu?
yoldan geçen insanların yüzlerine baktığında, sana beni hatırlatanlar oluyor mu?
sen de yüzlere bakıp beni arıyor musun, benim seni aradığım gibi?
her şeyden önemlisi,
evimizi hatırlıyor musun?
sana yine etimden et koparan birçok soruyu sıraladım.
cevap vermeyeceksin biliyorum.
sessizliğini bile seviyorum, biliyorsun.
umarım seçtiklerin vazgeçtiklerine değmiştir jimin.
sen neredesin bilmesem de
ben hala bıraktığın yerdeyim
ben hala aynı yerdeyim.
[01.45]
jimin
evin önündeyim.
özür dilerim,
evimizin önündeyim.
[03.17]
