BANGCHAN ILE BEN

2

Ders zili çaldı ve eve gitme zamanımız geldi. Çantamı topladım ve eve okuldan çıktım .otubus durağında 160 nolu otubusu bekledim birden o gizemli ve sesiz çocuk durakta beklerken gördüm otubus geldi ve bindim o çocukta bindi ikitane boş koltuk vardı. Bana pardon gelip yanıma oturabilirsin dedi sesiz çocuk adını çok merak etmiştim. Yanına gittim ve sanki ilk onu gördüğümde  tanımadığım birisi gibi davrancaktim.

-ah merhaba
-merhaba
- şey sen bizim sınıftansın degilmi?
- evet
- adın ne?
- adım chan
- benimde adım olivia
- evet, biliyorum
- güzel

Yol boyunca konuşmadık durmam gerekiyordu ve durdum ben indirim gibi chanda inmişti otobüsten eve girdim ve pencereden baktım hemen yan komşum chan mı? Nasıl yani konuşumu nasıl tanımam yemek yedim ve uyku beni ele geçirmesini bekledim. sabah erkenden uyandım ve okula gittim. Sınıfata bir tane erkek vardı. Ve arkasına dönüp

- merhaba adın ne?
Dedi
- ben olivia
- benim adım...