ဆေးရုံကနေထွက်လာပြီးထဲကနောက်ကလိုက်လာသောအနက်ရောင်ကားတစ်စီးကြောင့်သူသိပ်စိတ်အလိုမကျတော့ပေ
ပုံမှန်ဆိုအစကမသိပေမဲ့တော်တော်ကြာအောင်သူကွေ့တဲ့ဘက်ခြမ်းတိုင်းကိုလိုက်
ကွေ့နေတဲ့ကားကြောင့်သူရိပ်မိလာတာကလည်းသိပ်တော့ဆန်းမနေ.....,ဆန်းတာကသူ့နောက်ကိုဘာ့ကြောင့်လိုက်နေရတာလဲ
ဟိုဆော့သိချင်စောနဲ့သူမောင်းနေတဲ့ကားကိုထိုးရပ်လိုက်တော့တိကနဲရပ်သွားတဲ့သူ့နောက်ကကား....,သေချာပါပြီဒီကောင်သူ့နောက်ကိုလိုက်နေတာ
"ဝုန်း...”
ကားပေါ်ကဆင်းပြီးကားတံခါးကိုဆောင့်ပိတ်ကာအနောက်က ကားဆီမှထွက်လာမဲ့လူကိုစောင့်ကြည့်နေလိုက်သည်,
"ဒီကောင်လေးလား..”
အနက်ရောင်ကားကနေထွက်လာတဲ့ကောင်လေးဟာဆံပင်ကောက်ကောက်လေးတွေနှင့်,ညှို့ငင်နေသောမျက်ဝန်းတစ်စုံ,ရှည်လျားတဲ့အရပ်,ယောကျားဆန်မှုတွေဟာဒီကောင်လေးပေါ်မှာများစုပြုံနေတာလားလို့တွေးမိတဲ့အထိသူ့စိတ်ကိုဖမ်းစားသွားသည်လေ...,
"ဒီမှာဗျ...”
ဒီကောင်လေးကိုဘယ်လောက်ကြာအောင်ကြည့်နေမိသည်မသိ,အရှေ့ကအပြောလေးကြားမှအာရုံစိုက်မိပြန်သည်
"ငါ့နောက်ကိုလိုက်နေတဲ့အကြောင်းရင်းက”
"ဒါလေးကျန်ခဲ့လို့လေ...,အဲ့ဒါပြန်လိုက်ပေးတာ”
မြှောက်ပြလာတဲ့ထိုကောင်လေးလက်ထဲကဆွဲကြိုးလေးမြင်တော့မှဘာလို့သူ့နောက်လိုက်နေရလဲဆိုတဲ့အကြောင်းရင်းကိုသိရတော့သည်...ဒီကောင်လေးကကိုယ့်ဆွဲကြိုးထင်လို့
လိုက်ပေးနေတာပင်
"အော်....,ဒါပေမဲ့ကိုယ့်ဆွဲကြိုးမဟုတ်ဘူး,မင်းလူမှားနေတာထင်တယ်”
"အာ....,အဲ့ဒါဆိုရင်တော့ sorry ပါ.ကျွန်တော်ကအကို့ဆွဲကြိုးထင်နေတာ”
"အင်းပါ,အကို့ကိုသွားခွင့်ပြုပါအုံး”
ကောင်လေးကိုပြောပြီကားတံခါးကိုဖွင့်ဖို့လက်လှမ်းလိုက်တော့သူ့လက်ကိုဆွဲလာတဲ့လက်တစ်စုံ,ဒီကောင်လေးဘာပြောစရာရှိသေးလို့လဲ........
"အကိုနဲ့အခုလိုတွေ့ခွင့်ရတာကတိုက်ဆိုင်မှုဆိုရင်ကျွန်တော်အကို့ကိုခင်လို့ရမလား..”
