"බේරගනියෝ........"
"යාආආ... හියොන් කෑගහලා වැඩක් නෑ. අපි මොකක් හරි කරමු. හ්ම්.... මේ ගහේ ගෙඩි කඩලා අර කටු ගෙඩි උඩට දාමු. එතකොට ඒවායින් කටු විදලා මැස්සො ටිකට වැදෙයි."
නම්ජුන් වේගෙන් වේගෙන් කරන්න ඕන දේ ගැන කිව්වත් ජින් හිටියෙ මොකුත් හිතාගන්න බැරුව. බය වැඩි කමටම නම්ජුන් කියපු කිසිම දෙයක් එයාට තේරුණේ නැහැ.
"මො.... මොකක්ද නම්ජුනා කිව්වෙ?"
"හයියෝ මෙහෙමත් මොට්ට රජෙක්. ඔය ගෙඩි කඩලා පහලට විසික් කරන්න කියලා කිව්වෙ."
ඒ පාර නම් කියපු දේ තේරුම් ගත්ත ජින් නම්ජුන් වගේම ගහේ අතු දිගේ එහෙට මෙහෙට පනින ගමන් පලතුරු ගෙඩි කඩලා පහලට විසික් කරන්න පටන් ගත්තා. නම්ජුන් හිතපු විදිහටම පහල තිබුණු නිල් පාට කටු තියෙන රතු පාට ගෙඩි වර්ගය පුපුරලා ඒ විෂ කටු විහිදිලා යන්න පටන් ගනිද්දි ජින් නම්ජුන් දෙන්නා ගහේ අතු වලට මුවා වෙලා හිටියා. ඒ කටු මැස්සන්ගෙ ඇඟේ වැදිලා මැස්සො ටික මැරිලා වැටෙනකොට ජින් නම්ජුන් දෙන්නා සුසුමක් හෙලුවා. හැබැයි ප්‍රශ්න තාමත් ඉවර වුන පාටක් පේන්න තිබුණෙ නැහැ.
"ආආආආ..... නම්ජුනා... තව මැස්සො මේ පැත්තට එනවා. දැන් මොකද කරන්නෙ? මේ ගහේ ගෙඩිත් ඉවරයි."
"දැන් නම් කරන්න දෙයක් මගේ ඔලුවට එන්නෑ හියොන්."
නම්ජුන් කියද්දි දෙන්නම තීරණය කලේ ජීවිතේ ගැන බලාපොරොත්තු අතෑරගෙන වෙන දෙයක් වෙන්න කියලා බලාගෙන ඉන්න. ඒත් එකපාරටම එයාලට කවුරු හරි කතා කරනවා ඇහුනෙ ඔවුන්ගේ බලාපොරොත්තු අලුත් කරමින්.
"ජින් හියොන්..... නම්ජුන් හියොන්.... මේ පැත්ත බලන්න."
සද්දෙ ඇහෙන පැත්තට හැරිලා බලපු ජින් නම්ජුන් දෙන්නා දැක්කෙ පහල තිබුණු ගඟේ එහා ඉවුරට වෙලා බලාගෙන ඉන්න ජංගුක් මින්හා දෙන්නව. ජින් නම්ජුන් දෙන්නව බේරගන්න අදහසකුත් එයාලා ලඟ තිබුනා.
"කුකියාආආආ...... මේ මහ රජතුමාව බේරගන්න. මං රන් කහවණු දහයක් දෙනවා."
ජින් කිව්වෙ එක අතකින් ගහ බදාගෙන අනිත් අත ජංගුක් දිහාවට දිගු කරන ගමන්.
YOU ARE READING
The Magic Painting || JJK ✓
Fanfiction"යාආආ..... ඔය කට වහගන්නවා කිඹුලි. මේ මම හාවා...." හාවෙක්ටයි කිඹුලියෙක්ටයි එකට ගමනක් තියෙයිද මං අහන්නෙ? ඒකත් භයානක මායා චිත්‍රයක් ඇතුළෙ......
