1"မွအဆက္...
"အဲ့တာေမာင္ညကႀကိဳးစားလိုက္ရလို႔ေလ..အားေတြကုန္သြားတာ"..
"ရား...ေရွာင္းက်န့္ ေျပာေလကဲေလပါလား...အရွက္လဲမရွိဘူး..."
"ဉီးအခုမွအရွက္မရွိပါလားေမာင့္ကိုလာေျပာမေနနဲ႕ေလ...ညတုန္းကၾကဉီးပဲေကာင္းပါတယ္ဆို..."...
"ေရွာင္းေရွာင္က်န့္...မင္း...ခုပါးစပ္ပိတ္.."
"မပိတ္ပါဘူး...ဉီးကလည္း..သားကေျပာခ်င္ေသးတာကို..."
"ဘာလို႔မဟုတ္ကဟုတ္ကေတြ..ေလွ်ာက္ေအာ္ေျပာေနတာလဲ..ဟင္..ထရံအိမ္ေနာ္..မင္းေအာ္သံက..တ႐ြာလုံးၾကားေနရတယ္.."
"တ႐ြာလုံးၾကားေတာ့ပိုေကာင္းတာေပါ့...ဉီးကဒီကေရွာင္းက်န့္အပိုင္မွန္း..တ႐ြာလုံးသိတာေပါ့လို႔..ၿပီေတာ့ ႐ြာေနာက္ပိုင္းက အေဒၚႀကီးေကာငိသြားတာေပါ့.."
"ဒီမွာေရွာင္းက်န့္..႐ြာေနာက္ပိုင္းက ရီလန္းကဘယ္ကေနပါလာတာတုန္း..."
"အဲ့အေဒၚႀကီးေလ..ႏႈတ္ခမ္းနီႀကီး.ရဲရွိတ္ေနေအာင္ဆိုးၿပီး...ဉီးကိုလာၾကဴေနတာေလ...သားကဒီတိုင္းၾကည့္ေနဘူးေနာ္...ေနာက္တစ္ခါဆို သားကဉီးကသားအပိုင္ျဖစ္ေၾကာင္း..သူေရွ႕မွာဉီးကို ဆြဲနမ္းၿပီး..သက္ေသျပျပစ္မွာ...".
"ေအး.မင္းနစ္နာေနအုံးမယ္..ေရွာင္းက်န့္.. "
"ဉီး ရာ အဲ့ေရွာင္းက်န့္..ေရွာင္းက်န့္ ဆိုတာႀကီးမေခၚပါနဲ႕..ေမာင္ပါဆို..ဉီးကေရွာင္းက်န့္လို႔..ရင့္ရင့္သီးသီးေခၚေတာ့...ေမာင့္ရင္ဘက္ႀကီးကနာတာေပါ့လို႔..."
.."ေအး..နင္ကေတာ့ပန္းႏုေသြး...ငါကေတာ့ခင္မို႔မို႔ေအးေပါ့ေလ..ဟုတ္လားေမာင္..."
//////////
ေရွာင္းက်န့္ ဟာ ၿမိဳ႕ကေနဘအလည္လာတဲ့ေကာင္ကေလးတစ္ေယာက္.....
အေဖ၏ညီလိုခင္ရတဲ့..ဝမ္ရိေပၚ ဆိုတဲ့ သုံးဆယ္ေက်ာ္လူပ်ိဴႀကီးထံ...ေစလႊတ္ခ်င္းခံရသူ...
အလည္လာသည္ထက္...ေရွာင္းက်န့္ အားဆုံးမရန္...လိမၼာလာရန္..လူပ်ိဴႀကီး ထံလႊတိယ္လိုက္ျခင္း...
အေၾကာင္းကား...
"ခြမ္း...ေရွာင္းက်န့္... "
ခြမ္းဆိုေသာ ပန္းအိက်ကြဲသံႏွင့္အတူ..ေရွာင္က်န့္ဆိုေသာ..အသံနက္ႀကီးကေပါ့ထြတ္လာသည္..
