simple and affectionate (Minsung)~

~°•1•°~

Merhaba!ilk defa fic yaziyorum eğer bir hatam olursa lütfen söyleyin😊

"Yeter jisung!Artık senin resim eşyalarına para vermiyecem.Yeter ya! bıktım.Senin yüzünden kendimize istediğimiz birşey alamıyoruz. Bu yaz çalışacaksın ancak paranı eline aldığında istediğin malzemeleri alırsın."

Jisung

Evet, sadece akrilik boyam bitti diye babamdan bu azarı işittim.Sanki ondan herzaman birşey istiyotum.Neden dedimki azar işiteceğimi bile bile gittim söyledim benim aptallığım.Neyse ben biraz size kendimi ve yapılan zorbalık gibi yapılanları anlatayım.

Ben jisung 19 yaşındayım.Ailem tarafından çoğu zaman şiddet ve ayrımcılık gördüm. Sırf kardeşimin notlari yüksek diye beni ayırıyorlar.

Okul hayatına gelelim,okulda ortaokukdan beri zorbalik görüyorum ve halada görüyorum.Kendimi savunamadığımı bildikleri için tabi.Hiç arkadaşım olmadı benim.Artık olmasınıda beklemiyorum.

Minho

"Of yeter!Bıktım senin baskılarından.
Sırf notum 98 geldi diye bana vuruyorsun.Önceden senin notların böyle değildi gelmiş şimdi bana kızıyorsun."

Bıktım bu aileden ya! Ne bekliyorsunuz 100 mü? Alıyorum zaten. Cidden bıktım.

Bu aileden bi an önce gitmek istiyorum ama bir oda dolusu kitabım var ne yapıcam.

Evet, kitap kurduyum.Böyle denmesinden nefret ederim ama işte böyle diyorlar yapacak birşeyim yok.biraz kafa dağıtmaya çıkcam.En sevdiğim kafe'ye.

Evet ilk bölüm aşırı kısa oldu. Diğer bölümde daha uzun yazıcam. görüsmek üzere

Bay Bayyy