ben soobin. cok sosyal bi insan degilim, sanal arkadaslarim gercektekinden fazla ve acikcasi gercekte arkadasim yok. bu nedenle kendimi surekli ekran basinda buluyorum. sanal arkadaslarim, gunumu neselendiren insanlar. hepsini gercekten cok seviyorum ama kai benim icin cok farkli. bende cok ozel bir yeri var. kimseye dertlerimi anlatamazken o dinliyor beni. onunla gulup onunla agliyorum. hayatim boyunca kimseye bu kadar baglandigimi hatirlamiyorum. 2 saat mesajlasmasak ozluyorum, haber alamayinca agliyorum. ve sanirim o da beni seviyor. arkadasligimizin cok guclu olduguna inaniyorum.
guven problemlerim var ve kimseye kolay kolay guvenemem. icime kapanigim bu yuzden insanlar genelde beni tercih etmez. bi sey yapmakta becerikli degilim o yuzden kimse benimle gurur duymaz fakat kai her kosulda benim yanimda ve her sekilde benimle gurur duyuyor.
hicbir sey sonsuza kadar surmez biliyorum ama bizim arkadasligimiz bitmemeli cunku biterse toparlanamam.
oyle iste, ben boyleyim pek bir ozel yanim yok.
.
.
discorddan gelen bildirim sesiyle kafami kaldirdim. dizi izlerken uyuya kalmisim. bildirime tikladigimda mesaj atanin kai oldugunu gordum.
"2 saat oldu hala yazmiyorsun, endiseleniyorum."
kai benim icin endiselenen tek insan. onu kaybetmekten cok korkuyorum.
"uzgunum, uyuya kalmisim." dememle mesajima bakmasi bir oldu. asagidaki "userkai yaziyor" yazisini gordum ve ardindan "ozur dilemene gerek yok, hadi gel oyun oynayalim." yazdi.
yaklasik 1 aydir arkadasiz ama onunla cok guclu bir bagim var sanki yillardir tanisiyormusuz gibi. icimde anlayamadigim hisler var ona karsi. her neyse, dusuncelerimi bi kenara biraktim ve kai ile oyuna girdim.
