adopted 2 » d.z

23

Daan

Vandaag gaan we naar huis. Ik weet niet of ik daar blij mee moet zijn of niet. " Klaarvoor? " vraagt Charlotte. Ik kijk op en knik.

Ik wou het uitmaken met Charlotte, maar het ging gewoon niet. En Sanne wilt me na alles toch nooit terug.

We doen onze riemen vast en wachten rustig af. Ik zit naast Charlotte, Rein naast Owen en Nils.. Sanne.

Hun doen ook zo close naar elkaar, hij vindt haar zeker nog leuk. " Waar denk je aan? " vraagt Charlotte. " Oh, nergens. Gewoon terugblik op onze reis. " zeg ik lachend. " Ja.. Ondanks de slechte start heb ik het geweldig met jou gehad. " zegt ze.

Ik kijk naar buiten en zucht. Na een lange uitleg gaat het vliegtuig eindelijk opstijgen. Het liefst hou ik Sanne hand nu vast.. Oke, stop Daan. Accepteer gewoon dat het uit is!

Ik steek m'n handen in mijn vestzakken. Na een tijdje is het vliegtuig eindelijk de lucht in, dus kan ik gaan slapen.

Sanne

" Vond je het leuk? " vraagt Nils. " Eh, sommige dingen wel.. " zeg ik. " Snap ik wel, ik vond het wel erg gezellig met je. " zegt hij. Er wordt gemeldt dat we onze gordels om moeten doen, omdat we gaan landen. Eindelijk.. Ik kan niet wachten tot ik in m'n eigen bedje kan slapen.

" Klaar voor? " " Ja, ben er klaarvoor. " zeg ik.

-

" Eindelijk in Nederland! " zegt Rein. " Eindelijk? Ik had wel langer willen blijven hoor.. " zegt Owen.

We lopen naar de loopband voor onze koffers. " Waar is m'n koffer? " vraag ik. Iedereen heeft hem inmiddels al, behalve in. " Hier.. " mompelt Daan en geeft m'n koffer. " Dankje. "

-

" Owie! " hoor ik iemand roepen. Een meisje rent op Owen af en knuffelt zijn benen. Inmiddels zijn de rest van onze ouders er ook.

" Welkom terug! Was het leuk? " vraagt Mirjam. Ik kijk naar Daan en dan weer naar Mirjam. " Geweldig. "

" Mooi, zullen we gaan? Jullie zullen vast wel moe zijn. " zegt ze. We lopen allemaal naar buiten en gooien de koffers achterin.

" Nou, ik zie je nog wel eens. " zegt Nils. Ik glimlach en neem afscheid van hem en derest. Ik stap in de auto en zucht diep. Ik heb nu echt geen behoefte aan Daan en Charlotte..

-

" Home, sweet home.. " mompel ik en loop het huis in. Ik trap m'n schoenen uit en loop met m'n koffer naar boven. Rust van alles. Gelukkig gaat Charlotte naar huis..

Ik open m'n koffer en haal de zak vieze kleding eruit. De schone kleding hang ik netjes terug en zet alle schoenen in mijn kast. Er was toch niet zoveel kleding.. Ik doe m'n koffer dicht en zet hem in een hoekje.

Ik ben ook blij dat ik Kayleigh later niet meer heb gezien. Ook vind ik dat Rein heel veel veranderd is, positief.

Ik dump de zak bij de wasband en loop naar m'n kamer. Half tien. Ik ga maar slapen, het was een zware dag. Ik pak een kort broekje en een topje uit de kast en trek het aan. M'n kleding dump ik nog in de wasmand en zonder nog wat anders te doen kruip ik in bed.

Ik denk nog terug aan Griekenland.. Het was apart.. Het is een vakantie die je graag wilt vergeten, maar ook weer niet.. Ik heb een sterkere band met Nils, Owen en Rein. En vooral met Nils.. Wat wel fijn voelt, want hij weet me vaak wel te helpen. Daan was alleen maar een klootzak, en ik hoop dat hij dat ooit beseft..