My Zombie

143 19 60
                                    

Karl dolap gibi bir yerdeydi yanında Sapnap ve Dream vardı onlar hala baygın gibi duruyorlardı , yaşadıklarından emin olmak için nabızlarını kontrol ederken Dreamin zombiler tarafından ısırıldığını fark etti. İnanamamıştı. Emin olmak için bir kaç kere konrtol etti ama maalesef doğruydu Dream enfekte olmuştu ve birkaç dakikaya uyanırdı. Hemen Sapnapi kaldırmaya çalıştı ama Sapnap bir türlü uyanmıyordu. Karlda Sapnapin kolunu omzuna attı ve saklandıkları dolaptan çıkıp oradan uzaklaşmaya başladı. Gözleri dolmuştu şu son bir kaç günde yaşadıklarının hala gerçek olduğuna inanmıyordu. Skeppy , Bad, Quackity , Wilbur enfekte olmuştu ve Georgenin yaşayıp yaşamadığını bilmiyordu . Şimi Dreamde  enfekte olmuştu ve artık dayanamıyordu değer verdiği herkesi kaybetmişti geriye sadece biricik sevgilisi Sapnap kalmıştı onuda kaybetmek istemiyordu.

Biraz ilerledikten sonra harabe bir ev gördü oraya girmekten başka bir şansı yoktu çünkü çok yorulmuştu ve Sapnap hala uyanmamıştı içeride zombi olmaması umuduyla içeriye girdi ev 2 katlıydı yukarıya çıkmak daha güvenli olur diye düşünüp merdivenlere yöneldi ama merdivenlerin bazıları yoktu ve sağlamada benzemiyordu bu yüzden aşşağıda kalmaya karar verdi bir odanın kapısının önüne geldi açmadan önce içeriyi dinledi ,ses var mı yok mu diye , bir ses gelmeyince de kapıyı dikkatlice açıp içeriye girdi . Kimse yoktu Sapnapi koltuğa bıraktı ve onu uyandırmaya çalıştı yüzüne sertçe bir tokat atarak. Şaşırtıcı bir şekilde uyanmıştı .

" Sonunda uyandın Sapym"

" Karl? Neredeyiz ? En son Dreamleydik .Ne oldu bana? "

"Sap, öncelikle sakin ol saklanmak için girdiğimiz dolapta gözlerimi açtığımda hepimiz baygındık yani bende tam olarak bilmiyorum ama Dream..."

" Dream? Lütfen onunda enfekte olmadığını söyle Karl."

" Maalesef Sapnap "

Sapnap göz yaşlarına boğulmuştu bende ağlamamak için zor duruyordum  .

" Sapym, lütfen ağlama bu yerden bir an önce kaçmalıyız yoksa bizde zombi olucaz şimdi lütfen kendini toparla"

Elimle Sapnapin göz yaşlarını sildim

O sırada kapıdan bir ses duydum geriye doğru çekildik ve pencerenin önüne gittik zombi girerse atlayıp kaçıcaktık .

O sırada içeriye George girdi

Sapnap ona doğru koşacakken onu tuttum

" Dikkat et Sap enfekte olmuş olabilir!"

Geri çekildi ve George konuşmaya başladı. Bitkindi.

" Sakin olun çocuklar . Benim George enfekte olmadım  ki eğer olsaydım şuan çoktan size saldırdım"

Bize doğru yaklaştı ben yine dikkatliydim ve onu süzüyordum herhangi bir yerinden ısırılmış mı diye.

Gelip Sapnape sarıldı emin olunca bende sarıldım. 

" Şükürler olsun George zombi değilsin"

" Onu boşverinde Dream nerede?"

" O... Isırıldı. Maalesef George"

Dediğim gibi gözünden yaş gelmişti

" Ne..."
Ağlamaya başladı

" Lütfen ağlama George buradan kurtulmalıyız hem ses yaparsak bizi bulabilirler"

" Dream öldüyse benim yaşamamın bir anlamı yok artık'

" Öyle deme Dream yaşasaydı senin kurtulmanı isterdi bırakma kendini "

O sırada gene bir ses duyduk ve bu seferki hiç insana benzemiyodu üçümizde hemen camdan atladık ilk kat olduğu için hiç birşey olmadı.

My Zombie//Karlnap\\[OneShot]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin