Nakaupo tayo sa may dalampasigan habang pinag mamasdan ang pag lubog ng araw. Tinanong kita, "babe,naalala mo paba ang pangako natin sa isa't-isa bago tayo ikasal?" tanong ko. "yes babe" sagot mo naman. " nangako tayo na kahit anong mangyari,hindi tayo maghihiwalay, na haharapin natin ng magkasama ang mga problemang darating sa ating buhay" dagdag mo pa.
Biglang tumulo ang mainit na likido na nagmula sa aking mga mata. Ang kaninang namumuo na mga luha sa aking mga mata ay nagsi bagsakan na. "i love you, Sandra." wika mo. "i love you too, Kalix." aniko habang pinupunasan ang mga luha na nagmumula sa aking mga mata. Hinawakan mo ang aking mga kamay sabay halik sa aking labi. It brings butterflies inside my stomach. Unti-unti mong binitawan ang aking mga kamay at sinabing "I'm sorry" nagsibagsakan ang aking luha. Sumandal ka nang dahan-dahan sa aking balikat. "a-ang gandang p-pagmasdan ng araw n-noh?" nauutal kong tanong,ngunit hindi ka man lang sumagot.
I knew it. Wala na,wala na talaga. Bumuhos ang napakalakas na ulan kasabay ng pagbuhos ng luha ko.
Ang pangako natin ay nabaliwala na. Mag isa ko nalang haharapin ang mga problemang darating sa buhay ko dahil wala kana. Wala na ang lalaking pinakamamahal ko.Paalam mahal ko, hanggang sa muli nating pakikita.
