ကျွန်တော့်အမယောကျာ်း🌹
အတွဲ(၂)အပိုင်း(၁)
အရှေ့တခါးဝကလူခေါ်ဘဲလ်မြည်သံကြောင့်စာရေးခုံမှာထိုင်ကာစာတစ်ချို့ရေးနေတဲ့ထယ်ယောင်းထပြီးတံခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်။
Minhoon နဲ့jiminပင်ဖြစ်သည်ကျွန်တော့်အတွက်စားစရာတွေလာပို့ပေးသည့်ပုံပင်ကျွန်တော့်ကိုမြင်တော့နှစ်ယောက်သားကဝယ်လာတဲ့အိတ်ထဲကမုန့်တွေကိုပြသည်။
အိပ်ခန်းထဲကိုကျွန်တော်တို့ဝင်လာပြီးjiminကစကားစပြောသည်။
JM-မင်းမနက်ဖြန်ဆိုလ်းမှာဘွဲ့သွားယူမယ်ဆိုလို့ငါမုန့်တွေလာပို့တာဟိုကောင်minhoonမင်းကိုကျွေးတာမဟုတ်ဘူးနော်ငါ့ထယ်ယောင်းကိုကျွေးတာ
MH-ငါလည်းဘွဲ့သွားယူရမှာဘဲလေပြီးတော့ငါတို့နှစ်ယောက်တူတူသွားရမှာမင်းကသူ့အတွက်ဘဲဝယ်ပြီးတော့ငါလည်းအိတ်တေဆွဲပေးရသေးတယ်
TH-ကဲပါမင်းတို့နှစ်ယောက်ကလည်းတွေ့တာနဲ့ရန်ဖြစ်နေတယ်ပေးငါ့ကိုအထုတ်တွေငါရေခဲသေတ္တာထဲသွားထည့်လိုက်မယ်။
ပင်လယ်ပြင်ကလာတဲ့လေပြေလေအေးတို့သည်ကမ်းခြေသဲသောင်ပြင်ပေါ်သို့ဖြတ်တိုက်လာသည်။လေကအနည်းငယ်ကြမ်းတာကြောင့်ထယ်ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်မိလိုက်သည်။
တိမ်မဲတို့သည်အစိုင်အခဲအစုတွေနဲ့ကောင်းကင်ပြာနှင့်နေမင်းကြီးကိုဖုံးကွယ်သွားခဲ့သည်။
TH-ဘာလဲ...မိုးရွာတော့မှာလား
ရုတ်တရက်ဆွဲလက်စခဲတံတစ်ချောင်းနဲ့လူတစ်ယောက်ရဲ့ပုံကိုဆွဲထားတဲ့ထယ်ရဲ့စာရွက်လေးတို့ကိုထယ်အိတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။
JM-မိုးတေရွာနေတာကိုအခုထိပြန်မလာသေးဘူးဘာဖြစ်တာလဲ
အိမ်ထဲကနေအပြင်ဘက်ပြတင်းပေါက်ဆီကြည့်ရင်းjiminထယ်ယောင်းကိုကြည့်နေမိသည်။
သူ့ရဲ့ဘေးလွယ်အိတ်လေးကိုခေါင်းပေါ်ကိုအုပ်ပြီးမိုးရေထဲကနေအိမ်ရှိရာကိုပြေးလာခဲ့မိသည်။ရုတ်တရက်လူတစ်ယောက်နဲ့တိုက်မိရာကထိုသူရဲ့လက်ထဲမှာကိုင်ပြီးဆောင်းထားတဲ့ထီးသည်လွတ်ကျသွားလေသည်။
