Owen Adams

Chapter 3: More of Coach

CHAPTER 3: More of Coach

Hindi ko na muli nakita si Coach Steve hanggang sa sumunod naming game, ang una sa best of 2 championship series. Nagkaroon ako ng kiliti o butterflies sa aking tyan habang papalapit ang araw na iyon, and sa huli ay sumakay ako sa kateammate ko dahil hindi makakapunta ang aking ina, well madalas naman na ito nangyare. Pero sa unang pagkakataon ay wala na akong pake dito. Dahil nandoon naman si Steve. As my coach. And, as someone na nagpapahalaga sa akin. Siya lang ang nag-iisang gusto kong makita sa oras na mga to.

“You ready O?” tanong niya sa akin habang nakangiti. Papunta na kami sa court side namin. I pretended na yung smile na suot niya ay para lang sa akin.

“Yes sir.” Sagot ko,

“Good.” Sabay kindat sa akin. “Good to see you.” Mahina niyang dagdag, at muli nagsalita siya in a normal way, “Now get your ass out there.” Inunahan ko na siya palabas, at hinampas niya ang aking pwetan ng maunahan ko siya, nilingon ko siya and I give him a grin.

Naipanalo namin ang game ng madali, at walang kung anong aberya o namukhaan ako. Naglaro ako as opener sa buong game namin, napadali din ang trabaho ng libero dahil sa akin na tila nagkaroon ng second libero sa loob. Susunod naming game ay sa pangatlong gabi pa mula ngayon, and kug patuloy ang aming winning streak, mapapasaamin ang championship sa pangalawang magkasunod na taon.

Habang inaayos namin ang aming mga gamit, at kinocongratulate ang bawat isa, may nagsabi na merong celebratory meal. Pero ang isang bagay na ayaw ni Coach at magcelebrate kami ng mas maaga.  “This is for the championship boys.” Pagalit niyang sigaw sa amin. “Hindi pa natin naipapanalo. Panalo ang Game 1 pero hindi pa ito victory, so hindi pa ito tapos. Magcelebrate tayo pag nanalo tayo sa next game!” lahat naman kami ay umagree sa sinabi ni Coach, kaya naghiwahiwalay na kami at nagkanya kanyang dinner sa labas. Ayaw ni Coach na majinx.

Nilapitan niya ako at tinanong kung nasa bahay ba ang mother ko ngayong gabi. I shook my head at tinanong niya ako if pwede niya akong ihatid ngayon. Nang sinabi kong si Jonny ang kasabay ko, hinila niya ako sa gilid. “Sabihin mo kay Jonny na may maghahatid na sayo. I’ll drive you home.”

“Sigurado ka coach?” tanong ako. “Paano si Trevor?”

He shook his head. “Andito si Lee, so magkasabay sila pauwi. Gusto kitang ihatid ngayong gabi.” Nilapit niya ang kanyang bibig sa tenga ko at bumulong, “Hindi ko mapigilang hindi isipin ka. Tingin ko kailangan nating magcelebrate ng magkasama.”

Ngumiti ako, at inisip ko ang malaki niyang bur*t.

Nang mawala na ang lahat, ay naiwan ako sa kotse niya, hinihintay ko siya na mailagay lahat ng gamit at nang makaalis na kami. Walang nagsuspetya sa naging plano namin, sinabi ko kay Jonny na si Coach ang maghahatid sa akin, and si Steve sinabihan ang kanyang asawa na isama na pauwi si Trevor dahil ihahatid niya ako pauwi. Wala namang naghinala sa kanila.

Habang papalabas kami sa parking lot, hinawakan ni steve ang kamay ko at dinala ito sa kanyang labi hinalikan niya ito katulad ng ginawa niya noong nakaraang gabi. At ibinaba ito sa kanyang lap, magkahawak kami ng kamay habang nagdadrive siya. Pakiramdam ko ay natural lang ito na magkahawak ang aming mga kamay. Hindi siya papunta sa aming bahay at napunta kami sa isang empty parking lot na malapit sa hindi napupuntahang parke. Pinatay niya ang kotse at naging tahimik at madilim ang lugar.

Walang sabi sabi, ay tinanggal niya ang seatbelt at ganun din ako, at gumilid siya paharap sa akin, hinawakan niya ako at hinila palapit sa kanya at nagtama ang aming mga labi. Tila forever nung huli kaming naghalikan pero dalawang araw lamang ang lumipas. Hindi na ito kiss katulad dati, punong puno na ito ng passion. Hinawakan ko ang kanyang bur*t na nasa loob ng kanyang uniporme at ganoon din ang ginawa niya gamit ang malaki niyang kamay. Tumitigas na ang kanyang bur*t at humahaba na ito sa gilid ng kanyang leg, kitang kita ko ito sa gitna ng dilim ng kotse.