15 წელი...❤️🗡🩸◇B.CH.◇

❤️🗡🩸

გამარჯობა, მე მინ მარი ვარ, 20 წლის.
კორეელ-ქართველი, დედა კორეელი მამა კი ქართველი, თუმცა ისინი დაშორდნენ დედამ კი საკუთარ სამშობლოში დაბრუნდა გადაწყვიტა.

კორეაში რომ ჩამოვედით რამოდენიმე წელში დედა მეორედ დაქორწინდა,
ჩემი მამინაცვალი იმდენად კარგი კაცია რომ აი არ ვიცი რა ვთქვა უბრალოდ.

,,მამაჩემს'' შვილი ჰყავს
ჩანი-ვძულვარ!
ვეზიზღები!
დასანახად ვერ მიტანს!

სკოლაში, არასოდეს არ მაძლევდა უფლებას მეთქვა, რომ მისი ნახევარდა ვიყავი.

ახლა უნივერსიტეტში დავდივართ. ნუ არც აქ მაქვს მასზე რამის თქმის უფლება, კარგი ისაა, რომ სხვადასხვა ფაკულტეტზე ვსწავლობთ.

დღეს ოჯახური ვახშამია არ მინდა მაგრამ...

***

სახლის კარზე დავაკაკუნე.

კარი ჩანმა გააღო.

მოიღუშა, მე რომ დამინახა, ზურგი მაქცია და სახლის კედლებში გაუჩინარდა...

მეც ღიმილი სახეზე შემახმა.

სახლში შევაბიჯე, ყველა სამზარეულოში იყო, ამიტომ მეც იქეთ ავიღე გეზი .

"მამა": როგორ ხარ ჩემო ლამაზო?

მე: კარგად მადლობა

ვიღაც უცნობი: ჰიონ ეს შენი დაა?

ჩანს არაფრის თქმა არ დავაცადე, ეგრევე მე მივახალე

მე: კი, მისი და ვარ რომელიც ეზიზღება!
*ირონიულად ჩავიცინე და ჩანს შევხედე*

დედა: კარგი მარი ახლა ნუ დაიწყებ!!

მე: მოიცა დეე, ბიჭებმა ხომ უნდა იცოდნენ ვისთან ძმაკაცობენ? მოდი არაფერს არ დავტოვებ მათთვის სპოლერად და ყველაფერს ვიტყვი ისედაც 15 წელი ვითმინე!
*ახლა უკვე ჩანს მივუბრუნდი*
წარმოდგენა მაინც თუ გაქვს რამდენად უნდა უყვარდე ადამიანს რომ მთელი 15 წელი შენი უმსგავსო საქციელები ითმინოს?
იცი მაინც ეს თხუთმეტი წელი რამდენად მტკივნეული იყო ჩემთვის?
მაგრამ არაა შენა არაფერი არ იცი მხოლოდ და მხოლოდ შენი თავი გაღელვებს შენი გარშემომყოფები სულ ცალ ფეხზე გკიდია!
მიყვარდი, მიყვარხარ და მეყვარები, მაგრამ შენ ხომ გეზიზღები არა? *უკვე ვტიროდი*
იცი რა მწარედ მახსოვს, ერთხელ ძალიან ცუდად ვიყავი, ჩახუტება მინდოდა, მოგეხუტე, ხელი მკარი ძირს დამაგდე, გადაიხარე და ოთახი დატოვე. ასე ოთახში დაგდებული დამტოვე, ერთხელ კი სახლში ატირებული მოვედი იმიტომ რომ ქუჩაში ვიღაც უცნობს შემთხვევით დავეჯახე იმან კი მიყვირა და მიღრიალა შენ კი კარი რომ გამიღე და ატირებული დამინეხე სიცილი დაწყე! ნამდვილი ნაბიჭვარი ხარ!!!