Ancak benden başka geri dönen yoktu.Zaten ben de kısa bir ziyarete gelmiştim.13.mıntıka'daki yetkililer geri dönmeme karşı çıkmışlardı.Beni korumak için en az bir düzine görünmez hava aracının başımın üstünde dönüp durması gerekeceğini ve ortada ele geçirilecek yeni bir istihbarat olmadığını bahane ederek,bunu maliyeti yüksek ve gereksiz bir macera olarak gördüklerini söylemişlerdi.Yine de onları kendi gözümle görmek gerekiyordu.Bu öyle büyük bir ihtiyactı ki ,işi,planlarını gerçekleştirmeleri de işbirliği yapmam için ön koşul olarak öne sürmeye kadar götürmüştüm.
Nihayet,Capitol deki isyancıları organize eden baş oyun kurucu plutarch heavensbee ellerini havaya kaldırıp,"Bırakın gitsin"demişti."Koca bir ay yerine bir gün kaybetmeye razıyım.Belki de 12.Mıntıka da küçük bir atmak ,onu aynı tarafta olduğumuza ikna edebilir."
Aynı taraf.Sol şakağıma,Johanna mason'ın tel bobini başıma indirdiği noktaya bir ağrı saplanm8ştı;ekimi üzerine bastırdım.Neyin doğru,neyin yanlış olduğu ayırt etmek için debelenirken anılar çevremde fır dönüyorlardı.Beni şehrimin harabeleri arasında öylece durmaya hangi olaylar dizisi itmişti? Hatırlamakta gerçekten zorlanıyorum çünkü Johanna nın neden olduğu beyin sarsıntısı tamamen geçmiş değildi ve Düşüncelerimin allak bullak hali devam ediyordu.Ayrıca ağrılarımı ve ruh halimi kontrol etmek için kullandıkları ilaçlar bazen gerçekte olmayan şeyler görmeme neden olabiliyordu.Ya da ben öyle sanıyordum.Hastane odanın zemininin kıvrılan yılanlardan oluşmuş bir halıya dönüşüverdiği o gece,halüsinasyon görmüş olduğumdan emin değildim.
