so what

24

Kalbim sıkışıyor, her düşündüğümde daha da fazla boğazım düğümleniyor. Elimden hiçbir şey gelmiyor ve biliyorum, o günler gelmez geriye.

Tüm gecelerim kabus gibi, gözlerimde durmuyor damlalar. Oysa bunu hissetmeyen nereden bilecek ki?

Dört duvar evimi özlüyorum, son zamanlarda içinde olduğumda ne kadar evim gibi hissetmesem de artık özlüyorum.

17 yılımı bir gecede gömüp arkama bakmadan gitmek en zoruydu, oysa ben en zorunun evden kurtulmak olduğunu düşünürdüm.

Önceden kurtulmak için çabaladığım ve isyanlar ettiğim evimi şimdi çok özlüyorum. Çok fazla, en zoru da ne biliyor musun? Her gün bana ait olan ama içinde bulunamadığım evin önünden bir yabancı gibi geçip gitmek.

Şu an olduğum ev benim değil, ben buraya ait değilim. Bir daha hiçbir zaman evim olmayacak gibi hissediyorum. Benim evim oradaydı ve tüm anılarım da oradaydı ayrıca bir evi, ev yapan aile sıcaklığı değil miydi?

Şimdi biz yokuz, sevdiklerim yanımda değil. Bir yerlerlerdeler. Belki birilerinin hayatındalar veya hayatta bile değiller. Sahi, beni özlüyorlar mıdır?

Hep istediğim hayata sahip olmak istedim belki de hiç çabalamadan. Hep suçladım, hiçbir zaman kendimi değil. Ama düşünmedim, ya istediğim hayata sahip olduktan sonra da mutlu olamazsam diye.

Geçmiş peşini bırakmaz.

Bir şekilde yürüdüm, denize ulaştım. Umutsuzca denizi izliyorum, sayısız kum taneleri arasında elimi gezdiriyorum. Bu bir tür umut kaynağı mı yoksa umutsuzluk mu bilmiyorum.

Hayat'a neden geldiğinizi sorguladınız mı hiç? Neden milyonlarca doğacak bebek varken ve hayat'a gelmezlerken hayat'a tutunduğunuzu?

Hayatta neden var olduğunuzu düşündünüz mü? Ben kimim? Neden dünyadayım? Ne amaçla buradayım? Kendimi bulabildim mi?

Bunları merak ettiniz mi?

Çoğu zaman dışarı çıkamadığım için ağladım, havuz'a girdiği hâlde neden daha iyi giremedim diye ağladım. Sonra suçlu olduğun hâlde bana en değer vereni suçladım ve sonra ağladım.

Aslında ağlama sebeplerim bu kadar basit şeyler değildi. Ağlamak isteyip ağlayamadıklarıma küçük sebeplerle ağladım. Bazen deli miyim diye düşünmeden edemedim, değildim. Belki fazla duygusalım veya hayat'a geliş amaçlarımdan biri de budur.

Bugün aslında mutlu olduğumu düşünürken gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Sözde küçük şeyler yüzünden olan büyük şeylere ağladım.

Saatlerce neye ağladığımı bilmeden ağladım, insanlar bunu anlamadılar. Hoş, kimsenin beni anlamadığı bir gerçekti.

Neden bu hayata geldiğimi çok sorguladım. Neden böyle bir dünyaya doğduğumu, bu hayatı istemediğimi.

İsyanlar ettim, hâlâ da ediyorum. Bu hayat'a ait olmadığımı biliyorum. Çok daha güzel bir hayat'a layık olduğumu düşünüyordum hep.

Hıçkırarak ağladım. Belki yaşadıklarıma, yaşayacaklarıma veya hiç yaşayamayıp, hayalimde kalacak olanlara.

İlk kırıldığımda 13 yaşındaydım. İlk kez bana biri hayır demişti, oysa ben evet diyeceğinden emindim. Doğduğumdan beri kimse bana hayır dememişti, her istediğim yapılmış ve alınmıştı. Sonra hayatımın ilk darbesini yedim ondan, sonra da hiçbir şey düzene girmedi zaten.

Önceden ölümden korkardım, şimdi korkmuyorum. 17 yaşıma kadar yaşadıklarım yetti. Çevremdeki kimsenin yaşamadığı şeyleri yaşadım, iyi bir gelecek hayal edebildiğim de söylenemez. Neden diğerleri değil de ben? Onlar hayatlarını çok mutlu yaşarken, neden benim başıma gelmek zorundaydı ki bunlar?

Benim kaderim niye böyleydi? Kader varsa biz neden yaşıyorduk ki? Kukla mıyız biz? Kader'i inkar edemeyeceğimiz bir gerçek. Peki kaderimiz önceden yazıldıysa ve bizim bunu değiştirebilecek yetkimiz var mıydı gerçekten? Eğer böyle bir yetkimiz varsa bu da kaderimize girmez mi?

Kafamda cevabını bekleyen binlerce soru var. Hayatımı böyle yaşayamam ki. Cevapsız sorular ortada kalmışken ve 17 yaşımda tükenmişken şimdiden sonra neler olacaktı?

Hayatım güzel olacak derken ve çabalarken önüme hep engeller çıkarsa nasıl iyi bir yaşam sürerim ki?

Açıkçası şu an ölsem en azından çok fazla kirlenmeden giderim bu dünyadan. Daha fazla beni seven- tek insanı üzmeden giderim. O bana benim için yaşadığını söylemişti ama ben gittiğimde daha mutlu olur eminim.

Bir fırtınadayım.
Beni oradan, oraya sürükleyen. Acımazsızca sert tokat gibi yüzüme çarpan rüzgar gibi.

Hiç aşık olmamam gereken birine aşık olmam gibi hayat. Oldukça berbat, acımasız ve sabretmekten başka çarem yok.

*

Biri beni hemen arasın.
Biri beni yanlış arasın.
Bu yüzden umursamıyorum.
Peki ya sen?

Ne olmuş
Gidelim

İçimde çok fazla endişe var.
Endişelenmeyi bırak, zaten biliyorsun.
Bu yolun ortasında, bu şekilde vazgeçmek istemiyorum.
Yüksek sesle bağır
Ne ne ne

Yapabileceğim hiçbir şey yok.
Saklanacak başka bir şey yok.
Atma zaten çoktan atıldı bile.
Uzaklaşacaksın Oh Oh
Endişelerin yüzde 9'u
Yarattığınız hayali bataklık
Endişelenmeyi bırak,neşelenmeye bak.
Bana seslen, Ne olmuş?

Biz biz biz
Genç ve vahşi ve özgür
Cevapsız endişeler
İçindeyim.

Sınırda tehlikeli olsa bile
Güle güle ve rüzgarı kıracağız
Bazen aptal bir salak
Hatalar ve gözyaşlarında biz sadece gideriz.

Ne olmuş
Dur ve endişelenme.
Buna ihtiyacım yok.
Gidelim
Henüz bir cevabım yok.
Savaşa başlayabilirsin.
Ne olmuş
Oh oh oh oh oh oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh oh
Gidelim
Oh oh oh oh oh oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh oh
Ne olmuş

Birinden nefret ediyorum
Birisi dinlenmek istiyor
Acı ve ıstırapları
Bütün beni sürüklediğinde
Ne yapıyorsun
Çünkü sadece bir cevap var.
Sadece inan ve koşalım.
Ne olmuş

Şu anda ölmek istemiyorum.
İstemiyorum
Şu anda dövüşmek istemiyorum.
Endişelenmek istemiyorum.
Hayat çok uzundur,şu an yaşamak istiyorum.
Frene bastım, ben de içeri girdim.
Ben bir insanım.
Herşeyi biliyorsan eğlencelidir
Acı benim dekorasyonum
Ne olmuş

Biz biz biz
Genç ve vahşi ve özgür
Cevapsız endişeler
İçindeyim.

Sınırda tehlikeli olsa bile
Güle güle ve rüzgarı kıracağız
Bazen aptal bir salak
Hatalar ve gözyaşlarında biz sadece gideriz.

Ne olmuş
Dur ve endişelenme.
Buna ihtiyacım yok.
Gidelim
Henüz bir cevabım yok.
Savaşa başlayabilirsin.
Ne olmuş
Oh oh oh oh oh oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh oh
Gidelim
Oh oh oh oh oh oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh oh
Ne olmuş

Biri beni hemen arasın.
Biri beni yanlış arasın.
Bu yüzden umursamıyorum.
Peki ya sen?

Ne olmuş
Dur ve endişelenme.
Buna ihtiyacım yok.
Gidelim
Henüz bir cevabım yok.
Savaşa başlayabilirsin.
Ne olmuş
Oh oh oh oh oh oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh oh
Gidelim
Oh oh oh oh oh oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh oh
Ne olmuş

Biri beni hemen arasın.
Biri beni yanlış arasın.
Bu yüzden umursamıyorum.
Peki ya sen?

bts - so what