Son kez önlüğünü düzeltti genç adam. Derin nefesler aldı, gözlerini bileğine çevirince hüzünle tebessüm etti. Bileğine jilet kesiğiyle yapılan bu kabuk bağlamış yazı hep O'nu hatırlatırdı ona, 7 aydır taşıdığı bu yara ondan kalan son hatıraydı.
"canım sen kanımsın"
"Onu düşünmeyi bırakmalısın Jungkook... Sakin ol..." diyerek kendini rahatlatmaya çalıştı genç piskolog.
Evine yakın olan kliniğe doğru yol alırken havadaki ufak meltem Jungkook'un saçlarını dalgalandırıyor, tepeden gelen güneş simsiyah gözlerini parlatıyordu.
Genç adam kliniğe vardığında önce ordaki çalışan arkadaşlarına selam vermiş, daha sonra odasına geçmişti. Birkaç dakika sonra gelecek hastası ile ilgili dosyasından notlar alıyordu ve bu hasta O'nu hatırlatmıştı Jungkook'a Taehyung'u...
Eski sevgilisi gibi uyuşturucu bağımlısıydı bu adam. Mustuzdu, mutlu değildi.
Kapı tıklanınca kibar bir tonla "Gel..." dedi Jungkook. İçeriye biri girmişti ama sandalyesi arkasına dönük olduğu için kimin geldiğini göremiyordu genç adam.
??? "Görüşmeyeli uzun zaman oldu değil mi Bal?"
Jungkook başını kaldırdı dosyadan, biliyordu bu ses tonunu, biliyordu ona böyle hitap eden tek kişiyi. O gelmişti.
Kim Taehyung...
Tam 7 ay sonra duymuştu canından can feda edebileceği adamın sesini.
"Kim Taehyung..." dedi genç adam.
Taehyung burnundan gülerek
yaklaştı genç adamın masasına, ellerini masaya koydu ve sandalyesine eğildi,
KTH: "O benim, Balım"
Jungkook dönen sandalyesi ile
Taehyung'un olduğu yere, yani önüne
döndüğünde burun
buruna gelmesi bir oldu, nefesleri
birbirlerine karışıyor, saçları
tenlerine değiyordu.
Genç adam yutkunarak geri çekildikten sonra
ayağa kalktı.
"Tamı tamına 7 ay geçtikten
sonra, neden geldin Taehyung?"
Taehyung uzun
zamandır hasret kaldığı sesi
işitince dudakları kıvrıldı,
KTH: "Sana tedavi olmak için
geldim, beni iyileştirmeni
istiyorum Bal"
KTH: "Çünkü benim ilacım sensin,
sen benim Balımsın"
Yutkundu genç adam, Tae uyuşturucu etkisindeyken
bileğine yazdığı o kanlı çizikler ve
Jungkook'un acı çığlıkları bardağı
taşıran son damlaydı, daha fazla
direnememişti buna genç adam,
yapamamıştı.
"Şuradaki kanepeye yavaşça
uzan, ben de baş ucuna
oturacağım. Vakit
kaybetmeyelim"
Diyebildi Jungkook, Taehyung
yüzündeki tebessümle büyük
kanepeye uzandı, genç adam yanına,
baş ucundaki küçük tekli koltuğa
oturunca kendini normalden çok
daha huzurlu hissetti,
zaten herkes sevdiğinin yakınında
mutlu olur değil mi?
"Kendinden bahseder misin bana
Taehyung?"
KTH: "Beni herkesten iyi sen
tanıyorsun Bal"
"Bay Kim! Bana Bal demeyi keser misiniz
lütfen"
KTH: "Sen benim Balımsın.
Psikoloji seanslarında hasta nasıl
rahat ediyorsa psikoloğuna öyle
hitap etmiyor mu Bal?"
Haklıydı , seanslarda
olan şey buydu. Jungkook tuhaf
hissediyordu kendini, aylar sonra
eski sevgilisini görmek, Taehyung'un
iki dudağının arasından çıkan
"Bal" kelimesini tekrar kendinde
hissetmek tuhaf geliyordu.
