"යාහ්.... ගොන් බූරු තඩියා..... මොකද්ද ඔලමොට්ටලයෝ මේ කරේ...? මොලයක් නැති බූරු පැටියා... මං ආසම සාය"
එහා පන්තියට විතරක් නෙමෙයි මුළු ඉස්කෝලෙට ඇහෙන්න බෙරිහන් දීපු කෙල්ලගේ සද්දේට එහා පන්තිවල හිටිය ළමයිනුත් දුවගෙන ඇවිත් ජනේල වලින් ඔලු දාගෙන බලාගෙන හිටියා.
"ආහ්... අදත් අර කෙල්ල ඉවරයි"
"ආයිශ්... අදත් ඉතින් පීරියඩ් දෙක තුනක් ඉවර වෙනකල්ම හොඳ වලියක් බලාගන්න පුලුවන්."
"අරූගේ කෙස් ගලවයි. ස්කූල් එකේ වලියක් කිව්වොත් ඉතින් එතන අනිවාර්යයෙන් මුන් දෙන්නා ඉන්නවාමනේ..'
එතනට ආපු එකා දෙන්නා එහෙම කතා වෙද්දී ඒ කෙල්ල නහයෙන් පිඹ පිඹ කොණ්ඩේ අස්සෙන් රවාගෙන ඉක්මනට වට පිට බැලුවේ හයියෙන් හයියෙන් හුස්ම ගන්න ගමන්.
"අනේ.... යූජිනා... පොඩ්ඩක් සන්සුන් වෙන්නකෝ...."
ඒ කෙල්ලගේ යාලුවා ඒ කෙල්ලව සන්සුන් කරන්න හැදුවේ අඬන්න ඔන්න මෙන්න මූණකින්.
"සන්සුන්? ඔව් හරි.... මං සන්සුන් වෙලා ඉන්නේ මේ වෙලාවේ... මගේ සායේ කෑල්ලකුත් නැති වෙලත් බලන්නකෝ මං කොච්චර සන්සුන් වෙලාද ඉන්නේ කියලා?ම්ම්ම්....."
යූජින් එහෙම කියලා බොරු හිනාවකුත් දාගෙන කියද්දී එයාගේ යාලුවට තේරුනා බෝම්බේ පුපුරන්න තව තප්පර දෙක තුනකට වඩා නං නැති විත්තිය.
"යූජිනා....."
"ජියෝන්..... ජන්කුක්...... කෝ ඒ නොසන්ඩාල ගස් හාවා.? ඕකව අද මං අල්ලගෙන ඉස්සරහා තියෙන පොල් දත් දෙක ගලෝලා ඒක ෆ්රේම් කරලා බිත්තියේ එල්ලගන්නවා.."
යූජින් ආයෙන් මහා හයියෙන් බෙරිහන් දෙද්දී එයාගේ යාලුවා ඉක්මනට කන්දෙක වහගත්තේ අඩියක් දෙකක් පස්සට ගිහින්.
"යාහ්.... තමුසේ....!!! තමුසේ නේද අරූගේ මහලොකු යාලුවා? කෝ ඒ බූරු පැටියා....? යාහ්... දුවන්න එපා.... ඔහොම ඉන්නවා.... මාව සතෙක් කරගන්න එපා.... දිව්වොත් තමුසෙත් අරූ එක්කම එකට දාලා සොසේජස් හදනවා.. යාහ්.... බතලයා.. දුවන්න එපා... ඔහොම ඉන්නවා....."
YOU ARE READING
MY NEMESIS CEO || JJK || COMPLETED ||
Fanfiction| මේක නං අම්මපා දෛවයේ සරමක්. කකුල් දෙකේම පැටලෙන්නමයි එන්නේ. බාලාංශෙ ඉදන් මේ වෙනකල්ම මාත් එක්ක පැටලෙන මේ කරදරකාරයාගෙන් ගැලවෙන එක මගේ එකම ආසාව උනාට මගේ දෛවය ලියන එකාට මගේ තරහාකාරයෙක් පගාවක් දීලා. නැත්තං කොහොමත් ඒකවම මගේ බොසුත් කරලා ඒ මිනිහාම මගේ හම්බන...
