Her zamanki gibi annemle babam kavga ediyordu.Bu kargaşaya dayanamayıp çöp atmaya çıktım.Ben Duygu,Duyguları karışık bir Duygu'yum ailem tarafından her zaman sevilmeyen bir çocuktum.Belkide bunun sebepi ortancı olmamdı artık eskisi gibi değildim kavga gürültüye alışmıştım.kollarım,bacaklarım vücudumun her tarafı morarıklarla doluydu.Onlara Anne,Baba demek içimden gelmiyordu kavga etmelerinin sebepi babamın kazandığı paraları karı kıza yedirmesi.Annemde farklı değildi birbirlerini aldatıyorlardı ama boşanmıyorlardı çünkü kardeşim daha çok küçük olduğu için babasız büyümesini istemiyorlarmış.Yollar çok sessiz ve soğuktu garip bir şekilde sokakta hiçkimse yoktu nedense
içim tedirgin olmuştu.Çöpün yanına gelip çöpü attım arkamdan bir çift el hem ağzımı hemde gözlerimi kapatmıştı.Burnuma bir koku geldi bu koku aynı şeye benziyordu Etere bilincimi kaybedip bayıldım.
