Parallel

Chapter 7

Bagong umaga na nmn, maglilipat na ako ngayon ng aking mga gamit at sakto nandito na ung truck na maglilipat. Buti naayos kona ang aking mga gamit kagabi para ililipat nalang sa kabilang bahay.

Sana ay masanay ako sa bagong bahay kong titirhan. Malaki kaya ang bahay? Malaki kaya ung aking kwarto? Sana ay komportable ito. Medyo inaantok pa ako pero dapat mailipat na ang aking mga gamit para makita kona ang aking bahay o ang aming bahay.

Lilinisin ko muna ang aking kwarto para malinis ito bago ko ito iwan. Hindi naman siguro matagal ang 3 months na arranged marriage na ito at sana'y makasundo ko si Lark.

Isang balik nalang ng truck nalang ay maari na akong sumunod sa truck upang malaman ko ang daan papunta sa aking bagong titirhan. Excited nako! Sana ay magiging close kami ni Lark as a friend. I don't want him to be uncomfortable kapag magkasama na kami sa bahay.

Ayan na ung truck! Makikita kona sawakas ung bahay!!! OMG
_________

Nakarating narin sawakas sa bago naming bahay! Is Lark here naba? Para maayos kona ang gamit namin.

Anlaki ng bahay!! Ang luwang ng kusina at parang gamit ko nalang ang naiiwan dito. Naka ayos naba ung gamit ni Lark? Kase naririnig ko ung ingay ng sa kwarto ni Lark na nasa taas and I'm sure nag vivideo games sya.

Sabi ni tita Laura, ung kwarto ko daw is sa second floor din at nasa pinaka dulo ng second floor katabi ng stock room. Which is malapit parin ako kay Lark, makakatulog kaya ako ang ingay kaya ng video games ni Lark! Hays basta yaan mona.

Pinasok kona ung ibang gamit dahil naipasok naung ibang gamit kanina nung mga naghahakot. I hope na wala akong nakalimutan.

Frea: Oh Lark! Nasaan naung mga gamit mo?

Lark: It's already Upstairs 'cause i don't want anyone to see my things especially you. Don't you ever go to my room remember that Frea.

Frea: Ahh! Kumain kana ba ng umagahan? Di pa naman ako nakain so i can cook para sabay na tayo kumain.

Lark: i haven't eat yet so fine, I'll eat with you. Fix your things before cooking, I don't want to see a mess.

Frea: gotcha!

Lark is so cold towards me but it's fine, i understand that his forced to be with me. I have to finish arranging my things so i can cook for us.

Konti nalang at matatapos nako, sawakas. Hindi ko aakalaing mahihirapan akong maglagay ng gamit sa kwarto ko at second floor pa tapos walang tutulong sa akin, syempre nakakahiya kayang magpatulong kay Lark at forced lng talaga sya.
________

Ang lulutuin ko is Sinangag, hotdog and egg for a regular breakfast, i hope magustuhan to ni Lark because hindi ko alam ang mga allergies nya.

The good is ready pero hindi parin nababa si Lark kahit na ilang tawag ko sakanya. Naisipan kong pumunta sa kwarto nya

Knock knock

Frea: Lark, kakain na!

Knock knock
Naisipan ko nang pumasok.

Frea: Lark...?- wow, ang ganda ng mga pinta nya, babae? Ang gaganda, picture kasama ung babae? Ibigsabihin may jowa na si lark simula noon? Bat ngayon ko lang to nalaman? Ang gaganda ng mga vase. Ang ganda nga kwarto ni Lark!

Lark: FREA?!?!? WHAT THE FUCK ARE YOU DOING HERE??!?!?

Frea: Lark ano ah ung pagkain ano handa na...

Lark: DIBA SABI KO SAYO WAG KANG PAPASOK SA KWARTO KO???

Papalapit na sya sakin kaya umaatras ako hanggang sa

Frea: aray!!

Nabasag ko ung vase ni Lark

Lark: ANG TANGA TANGA MO TALAGA BAT MO BINASAG?!?! YAN NA NGALANG ANG NATITIRA KONG ALA ALA SAKANYA TAPOS BABASAGIN MOPA?!

Frea: Sorry Lark hindi ko sinasadya, sorry talaga sorry

Bumabagsak na ang mga luha saaking mata.

Lark: GET OUT OF MY ROOM NOW!!!

Frea: Lark, sorry

Lark: Walang mapapala yang sorry mong tanga ka! Basag na eh wala na putangina. Hindi mo ba alam kung gaano kahalaga yan saakin ha? Napilitan na nga lang ako sayo, tas ganyan ang ipapalit mo sakin? Putangina mo umalis kna sa harapan ko ayaw na ayaw na kita makita pa!

Umalis nako sa harapan ni Lark, hi di ko naman alam na mahalaga sakanya ung vase eh, ansakit. Pati ba naman si Lark ayaw sakin? Sina mommy at daddy nga ginagamit lang ako para sa kumpanya nila. Tangina oh pagod nako, wala naba akong magagawang matino? Wala naba akong halaga sa mundo? Ansakit sakit.
Ako nalang ba lagi ang masama? Ayaw kona. Nagtitiis nalang nga ako ng sakit ganto pa nangyari.

Pinipigilan kong tumulo aking mga luha ngunit hindi ko kayang pigilan pa ang sakit.

Pinipilit kitang mahalin sa paraang ako ung nasasaktan.