Chapter 48
ကျိမြန်က နားထင်နှစ်ဖက်ကို ဖိနှိပ်ရင်း ခံစားချက်တို့ကို ပြန်လည်ထိန်းချုပ်ကာ သည်းခံနိုင်သည့် အတိုင်းအတာ မကျော်လွန်သွားခင် သူ့ကို လေပြေအေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"ဒီဇာတ်လမ်းနှစ်ခုလုံးက သူတို့ကိုယ်ပိုင် ဝိသေသလက္ခဏာတွေ ရှိကြတယ် နှစ်ခုလုံးက ဒီနေ့ခေတ် ရုပ်ရှင်ဈေးကွက်နဲ့ ကိုက်ညီတဲ့အပြင် ပရိသတ်ရဲ့ အကြိုက်နဲ့လည်း ကွက်တိပဲ အခုခေတ် လူမှုဘဝတွေက အလုပ်ထဲမှာပဲ အချိန်ကုန်နေရလို့ ဖိအားတွေ တစ်စထက်တစ်စ များများလာတယ်လေ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အချိန်မှာ ဂျပန်ဆန့်ကျင်ရေးဇာတ်လမ်းတွေ၊ Gongdou ပြဇာတ်တွေ၊ Zhaidou ပြဇာတ်တွေ ကြည့်နေရရင် ပိုပြီး မပင်ပန်းဘူးလား ဒီရုပ်ရှင်တွေက ကြည့်ရှုသူကို အပန်းပြေစေနိုင်မယ့်အပြင် ဟာဒယရွှင်ဆေးပါ တိုက်ကျွေးလိမ့်မယ် အရည်အသွေးကလည်း သိပ်မဆိုးလှဘူးဆိုတော့ ပရိသတ်ကောင်းကောင်း ရှ်ိလာမှာ သေချာတယ် အတိုချုပ်ပြောရရင် မမြတ်ရင်တောင် မရှုံးနိုင်မယ့် အနေအထားမျိုးပဲ ပြီးတော့ ထုတ်လွှင့်တဲ့အချိန်မှာ ပရိုမိုးရှင်း လုပ်ဖို့ဆိုတာကလည်း ခက်မှ မခက်တာ ..."
လင်းလဲ့ယန်က ခေါင်းငြိမ့်ကာ နှစ်နှစ်ကာကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။
"ကျိကောက ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေ အများကြီး လုပ်ဖူးပြီး တစ်ခုမှလည်း မရှုံးဖူးသေးဘူးဆိုတော့ ဒီတစ်ခေါက်လည်း အဆင်ပြေမှာ သေချာတယ် ကောကို အားပေးနေမယ်နော် ..."
ထိုသို့ ပြောလိုက်သည့်တိုင် ကျိမြန်ပြောခဲ့သမျှ တစ်လုံးကိုမှ အယုံအကြည်မရှိချေ။
ကလေးပြဇာတ်ဆိုတာ နာမည်မှ မရှိတာ ပြီးတော့ ယုတ္တိမရှိတဲ့ ရှေးခေတ်နောက်ခံဇာတ်လမ်းတဲ့ အကျိုးအမြတ်ရမယ်လို့ ပြောရင်မှ ထူးဆန်းလိမ့်ဦးမယ် ပြီးတော့ ပရိသတ်က အကြိုက်တွေ့လိမ့်မယ် ဟုတ်လား ကျိကောက ရှောင်ကျားရှုကို အကြိုက်တွေ့နေတာ မဟုတ်ဘူးလား ...
ကျိမြန်၏ အကြည့်တို့က သူ့ထံတွင် ကပ်ငြိနေပေသည်။ သို့သော် လင်းလဲ့ယန်၏ မျက်လုံးထဲတွင် ကြောင်သူတော်ယောင်ဆောင်နေသည့် အရိပ်အယောင်ကို အနည်းငယ်မျှပင် မတွေ့ရချေ။
